Welkom!

Welkom!
Mijn naam is Wytze Niezen en dit is mijn blog over ICT en Onderwijs. Ik werk sinds 2006 in het basisonderwijs. In datzelfde jaar ben ik afgestudeerd aan de Ipabo te Alkmaar. Mijn interesse voor ICT en onderwijs is in de jaren op de Pabo ontstaan.
ICT heeft de toekomst, daar ben ik van overtuigd. Met deze blog probeer ik de ontwikkelingen op ICT gebied voor mijzelf bij te houden. Bloggen werkt rustgevend, het zet mijn gedachten weer op een rij.
Momenteel werk ik in Singapore op de Hollandse School Limited. Een ontzettend insiperende omgeving, ook vanwege de hoeveelheid aan internationale scholen die ik kan bezoeken.

donderdag 18 november 2010

KINECT en MRT

Kinderen die niet goed bewegen worden een steeds groter probleem. Ze durven niet meer vrij te bewegen in de speelzaal of gymzaal. De KINECT kan een uitkomst bieden om een eerste stap te zetten in het bewegingsplezier van kinderen.
Ah, een nieuwe gadget op de markt! De KINECT van microsoft. Je hebt er wel een xbox360 voor nodig en een grote woonkamer, maar dan heb je ook wel het nieuwste van het nieuwste. Alhoewel, in de McDonalds staat al een hele tijd de playstation 2 met de eyetoy van Sony. Ik heb op beide nog niet gespeeld, maar genoeg video materiaal om er een mening over te vormen.
Zoals met elke nieuwe gadget, even afwachten tot het doorontwikkeld is en er genoeg spellen zijn die de moeite waard zijn. Al zie ik mezelf niet springend en dansend in de woonkamer staan. Dan speel ik de Wii toch net met iets minder schaamte. Zittend op de bank, wachtend tot de buurman voorbij is gelopen, en dan pas bowlen.
Maargoed, de Kinect dus. Een apparaat waar je helemaal geen controller voor nodig hebt (net als de Eyetoy dus). DWDD heeft er een mening over gevormd. Op de site van XBOX staat genoeg videomateriaal. En dan ga je automatisch denken aan toepassingen voor het onderwijs.
Voor rekenen, taal, spelling en zaakvakken zie ik niet direct een toegevoegde waarde, behalve dan de motivatie en betrokkenheid van de leerlingen, maar om daar een KINECT met Xbox voor aan te schaffen. Bovendien zijn er nog geen games ontwikkeld waarbij de schoolvakken en laat staan leerdoelen in terug kunt vinden.
Waar ik wel mogelijkheden zie is in het bewegingsonderwijs. Ik heb de vakopleiding bewegingsonderwijs gevolgd waarbinnen ook een module MRT is opgenomen. Een van de specialismen binnen het bewegingsonderwijs waarbij de zorgleerling centraal staat. Een 1 op 1 begeleiding werkt erg goed voor deze kinderen. Om je plan voor deze kinderen te bepalen moet er uiteraard getoetst worden. Waar is de uitval, heeft die uitval een aanwijsbare oorzaak, wat kan ik er aan doen en hoe ga ik dat doen? Welke doelstellingen heb ik. Kortom, niets anders dan je gewend bent in je dagelijkse werk alleen in het bewegingsonderwijs nog niet echt doorgedrongen.
Bij het opstellen van het plan en het uitwerken van de activiteiten kan de KINECT uitkomst bieden. Aangezien je je hele lichaam gebruikt zijn er tal van mogelijkheden. Ook zijn er games ontwikkeld die je uitdagen je hele lichaam te gebruiken. Zo is er KINECTIMALS; een game waarbij je bijvoorbeeld een tijger dezelfde bewegingen kan laten maken als jij zelf doet; springen, rollen, duiken, enz. Ook is er een parcour voor het diertje uitgezet waarbij jij op de goede momenten moet springen en bukken om het diertje zo snel mogelijk over het parcour heen te krijgen. Er zullen ongetwijfeld meer mogelijkheden zijn binnen het spel. Ik heb het nog niet kunnen spelen.
Ook zijn er dance games, workout games en een adventure game die kunnen aansluiten bij MRT in het basisonderwijs.
Uiteindelijk moeten deze kinderen in de gymzaal hun leerproces voortzetten, maar de eerste drempel is genomen.

dinsdag 16 november 2010

Opleiden van leerkrachten tot ervaren digibord gebruikers/ het WAUW effect.

HOERA! Ik ben aangenomen als ICT specialist op de Willibrordschool. Een heuse LB functie. Verandert er veel voor mij? Nee, niet echt. Ik blijf bezig met ICT en onderwijs, op school en thuis. Verandert er veel voor mijn team, ik hoop het wel! Alle klassen, op de kleuterklassen na, hebben een digibord. Voor alle leraren het eerste of tweede jaar met een digibord. Mijn taak (een van mijn taken), hoe zorg ik ervoor dat de leraren de mogelijkheden van een digibord kennen en kunnen gebruiken. Een groot onderwerp wat in verscheidene facetten uit elkaar valt. Er moet een plan komen om leraren op te leiden tot bekwame digibord gebruikers. Daarbij moet er rekening worden gehouden met de niveauverschillen tussen de leraren, de tijd die leraren hebben en wat leraren zelf willen. Wat altijd vooraan moet staan zijn de kinderen in de klas. Ik wil graag samen met twee leraren brainstormen over wat zij graag willen en hoe ik mijn expertise daar op af ga stemmen. Leraren hebben het druk en er is geen tijd, door leraren uit mijn team te betrekken creëer ik een breed draagvlak. Bovendien sluit ik aan bij de belevingswereld van mijn collega's.
Momenteel zijn de meeste collega's oriënterende gebruikers van het digibord. Het WAUW effect is nog dusdanig groot dat ik met simpelweg wat 'toveren' op het digibord mijn collega's al van hun stoel kan laten vallen. Daarbij is het algehele niveau van collega's betreffende ICT niet groot. Ik zie mezelf als ervaren, al moet ik ook nog een hoop ontdekken en vooral bijblijven. Daarbij heb ik altijd gewerkt met het starboard van Hitachi... Ik zou persoonlijk graag wat meer borden willen leren kennen.
Eén voordeel; alle collega's zijn superenthousiast en willen graag! Niet alleen qua onderwijs, maar ook qua ICT. Ze snappen wel dat er veel mogelijk is alleen kunnen die mogelijkheden nog niet vertalen naar de klas.
Een andere vraag die me te binnen schiet; zijn wij 4-in-balans? Qua hardware zit het goed, ook de infrastructuur is goed. Echter, op het gebied van software, content, kennis en didactiek valt er nog een hoop te winnen. Vandaar dat ik vooral daar mijn pijlen op richt.
Hoe ver ben ik nu; tja, als nieuwe speler op de Willibrord (het is mijn eerste jaar op deze school) is de start altijd wat intensiever dan wanneer je al jaren werkt op een school en een team door en door kent. Ik prikkel collega's nu. Iedere teamvergadering 10 minuten digibord. En ik moet zeggen, dat werkt! Ik zie collega's enthousiast meeschrijven en komen de volgende dag trots vertellen dat het werkt! Ze nemen de tips en trucs mee in de klas. We hebben een start! Met het enthousiasme kan ik aan het werk! Met de leergierigheid kom ik een eind. Het is nog een richtingsverkeer, maar het is iets! Door collega's te prikkelen houden we het levend en dichtbij de praktijk. Denk aan de digibordsoftware zelf; kleuren, lijnen, vormen, markeren, time-timer, klokken, rekenhulpen, enz, enz. Daarnaast ook de handige websites die er zijn; schoolbordportaal, rekenweb, de toolbar van digibordopschool.nl, symbaloo, yurls, enz enz. Hoe krijg ik leraren zover dat ze zien wat ze nodig hebben en dat ze dat weten te vinden op het www. Eigenlijk zou ik moeten beginnen bij de missie en de visie van school, maar dat gaat even niet lukken... Hoe kan ik het dan aanpakken?
Is er iemand met ervaring in het 'opleiden' van collega's tot ervaren digibord gebruikers? En hoe ga je om met de verschillen en tijdsdruk, of beter, gebrek aan tijd?
Ik zou graag eens, via de mail, telefonisch of live, willen sparren en ideeën uitwisselen. Wie weet komen er nog andere mooie dingen uit!

zaterdag 13 november 2010

ICT en Onderwijs

Stel, je bent een jonge leerkracht die net begonnen is. Je bent enthousiast, hebt veel kennis in huis, hebt op meerdere scholen ervaring opgedaan en staat open voor nieuwe uitdagingen. Tevens heb je een zwak voor ICT en onderwijsvernieuwing en dan vooral de combinatie van die twee. Wat ga je doen?

Je leest alle blogs van de mensen waarvan jij denkt dat ze aan het topje van de ijsberg zitten. zoals; Jeroen Rougoor (ICT-er van het jaar), André Manssen, John van Dongen, Margreet van den Berg, Gerard Dummer, Willem Karssenberg e.a.. Ook volg je kennisnet.nl, lees je de onderzoeksreeksen, volg je vernieuwingen op hardware en software gebied en volg je de onderwijsvooruitzichten. Je probeert van alles en nog wat me je eigen digitale schoolbord, met de mobieltjes van de kinderen en met de computers in de school. Je leest alle literatuur die de school binnenkomt. Je bent samen met je directeur (het type; een laptop voor ieder kind en het komt allemaal goed) en behoed hem voor de gevaren van zijn recalcitrante gedrag. Jij bent namelijk wel op de hoogte van 4 in balans, TPack e.a. literatuur.

Dat is nog niet alles; op feestjes en partijen zoek je lotgenoten, mensen uit het onderwijs. En dan in discussie, hopend op een gelijkenis en vooruitgang, meestal stuitend op angst en terughoudendheid. Je bezoekt ook zo af en toe je oud leraren van de Pabo, de ict-ers dan. Je sluit je aan bij netwerken en discussiegroepen. Je bezoekt ieder jaar trouw de IPON en andere beurzen. En dan als je denkt alles op een rijtje te hebben slaat het in als een bom; JIJ moet ZELF aan de bak. Niet afwachten en hopen op anderen die je zullen toenaderen, maar zelf het voortouw nemen. Zelf de richting van de onderwijsvernieuwing bepalen en, om te beginnen, zelf een weblog starten.

Bij deze de start. Voor nu, genoeg er roepen twee kinderen en een vrouw, tja er is meer dan onderwijs en onderwijsvernieuwing....