Scholing van leerkrachten; iPads

Elke verandering in een school vraagt om een stuk scholing van een of meer leerkrachten. Mogelijke veranderingen zijn de aanmelding van een leerling met complexe leer- of gedragsproblemen, een nieuwe methode die aangeschaft wordt en ga zo maar door. Ook wanneer een nieuw stuk technologie (digiborden, ipads, computers, draadloos netwerk, mobieltjes) de school binnen komt hebben leerkrachten behoefte aan scholing. Alleen wordt daar bij de aanschaf van nieuwe technologie vaak geen rekening mee gehouden. Kijk naar de implementatie van digiborden; met veel pijn en moeite werd een knoppencursus aangeboden. Uiteindelijk bleek dat hetzelfde te zijn als leerkrachten leren hoe je de bladzijden van een methodeboek moet omslaan; je weet hoe het werkt, maar je kan er onderwijsinhoudelijk nog niks mee. De gedachte was waarschijnlijk dat de investering in digiborden al groot genoeg was, dat zou zichzelf wel uitbetalen in beter onderwijs, het is ten slotte een geweldig apparaat! Die gedachte is iedereen goed bijgebleven, er is nog steeds een inhaalslag gaande als het gaat om scholing waarbij leerkrachten leren hoe je het digibord kunt gebruiken om je instructie te differentiëren, hoe je leerlingen te betrekken bij de les, hoe je audio-visuele ondersteuning kan bieden met het digibord, hoe je efficiënter en effectiever kan werken, hoe je je klassenorganisatie kan stroomlijnen, enzovoorts. In deze blog een uiteenzetting over de scholing die ik mijn collega's biedt in het gebruik van iPads. 
Allereerst voel ik me genoodzaakt te melden dat scholing voor welke technologie dan ook altijd vanuit onderwijsinhoudelijk perspectief moet worden bekeken. Daarmee bedoel ik dat de knoppencursus achterwege moet worden gelaten, je zou het vandaag de dag niet meer nodig moeten hebben om een apparaat te besturen/ bedienen. De leerling of groep van de school staat centraal, het gaat niet om het gebruiken van apparaten, het gaat om kwalitatief goed lesgeven. Alle scholing moet dus zorgen voor een kwaliteitsimpuls. Scholing kost geld, en dat moet terug te zien zijn in kwaliteit, eigenlijk zoals alle budgetten gemeten worden naar kwaliteit. In het geval van iPads is het lastige van zorgen voor een hogere onderwijskwaliteit de veelzijdigheid van het apparaat. Tevens is aanschaf van technologie een vreemd proces. Normaal gesproken begin je bij de leerling, wat heeft hij/ zij nodig en wat kan ik gebruiken om in die behoefte te voorzien? Vaak is het antwoord een eenzijdig object wat direct ingezet kan worden voor het doel waar het voor gemaakt is (time-timer, extra rekenboekje, time-out plek, enzovoorts). Echter, de aanschaf van nieuwe ict middelen komt voort uit het vrijkomen van budget. In dat geval begin je wel met de vraag wat aansluit bij het onderwijs en de leerlingen, maar werk je halverwege het proces ook vanuit de andere richting; wat voor ict middelen zijn er allemaal? De uiteindelijke aanschaf is een complex apparaat (iPads in ons geval) vanuit de gedachte dat er 'nu eenmaal budget beschikbaar was' met een saus 'wat past er bij ons onderwijs' overheen. Wanneer je praat over de aanschaf van nieuwe ict middelen kom je al snel op een stuk visie ontwikkeling, je gaat namelijk terug tot de kern van je onderwijs om erachter te komen welke apparaten je moet aanschaffen. Een vreemd proces waarbij je de ene keer praat over de mogelijkheden van een apparaat en de kosten daar van en het andere moment over de invulling van de vakken wereldoriëntatie, omdat iPads daar ook veel kunnen betekenen wat betreft hogere kwaliteit van onderwijs.

Implementatie van iPads in je onderwijs

We zijn een aantal maanden aan de gang met een draadloos netwerk en zo'n 15 iPads. In mijn groep wordt er volop geëxperimenteerd en de andere leerkrachten proberen steeds meer de iPads uit de kast te halen. Deze ontwikkeling is niet de enige ontwikkeling die afspeeld in school, ook opbrengstgericht werken, communicatie en PR zijn zaken waar de leerkrachten, naast hun dagelijkse werkzaamheden, tijd aan moeten besteden. Hoe krijg je, als ICT-coordinator, je ICT agendapunten hoog op de agenda van je medeleerkrachten?

Laat ik mijn eigen situatie als uitgangspunt gebruiken. Het feit dat ICT hoog op de agenda van het school- en stichtings management staat is voor mij voordelig. Ook als voorloperschool op het gebied van ICT voelen collega's de druk om mee te doen. Als laatst is het prettig dat in de visie uitgesproken is dat we de weg die we ingeslagen zijn de juiste weg vinden. Ik ben aangesteld als LB- leerkracht om deze vernieuwingen waar te maken. Alle signalen staan dus op groen, toch ervaar ik als ICT-coordinator niet altijd de juiste spirit als het gaat om vernieuwingen omtrent ICT. 

Kijkend naar de andere vernieuwingen in onze school ligt dat heel anders. Zo heeft het stukje opbrengstgericht werken iedereen in het hart geraakt. Alle collega's zijn overtuigd van de correctheid van deze vernieuwing en gaan studiedagen en 'huiswerkopdrachten' met 100% aan. Na drie jaar spelling als uitgangspunt is nu het leesonderwijs aan de beurt. Als een kind dat naar groep 3 gaat om te leren lezen, zo staan de collega's te trappelen om ook hier een succes van te maken. Er is een open sfeer en iedereen zegt wat hij/ zij meemaakt in de klas en hoe de resultaten er uitzien. Helemaal goed dus! En dat blijkt, de resultaten schieten de lucht in (en het was als niet slecht!). Groepshandelingsplannen hebben de inspectiecheck, ouders zijn blij en ook leerkrachten vinden dat ze professioneler te werk gaan. Een zogenaamde win-win situatie.

Hoe kan het dat de ene vernieuwing ogenschijnlijk makkelijk verloopt (opbrengstgericht werken) en de andere vernieuwing soms voelt als trekken aan een dood paard (draadloos/iPads/ICT)? Een mogelijk antwoord en een mogelijke oplossing, in een zwart-wit verhaal neergezet om mijn punt kracht bij te zetten.

TypeOnPDF, de papierloze school?

Als school met 15 iPads tot onze beschikking willen we graag meer en meer papierloos werken. Apps als dropbox, twitter, blogger, enz helpen daar bij. Echter, veel verwerkingsmateriaal als werkboekjes rekenen en taal worden jaarlijks opnieuw aangeschaft. Daarnaast zijn er kopieerbladen bij veel methodes die veelvuldig gekopieerd worden. Het werken op een PDF met bekende annotatie apps werkt niet altijd even gemakkelijk. Hoe kan je het verwerkingsmateriaal zo aanbieden dat werkboekjes en kopieerbladen niet meer nodig zijn? Hoe kan je tevens de efficiency en effectiviteit van je onderwijs vergroten? 

Pfs bewerken met TypeOnPDF
Een van de apps die papierloos werken een stuk dichterbij doet komen is de app TypeOnPDF. Waar veel annotatie apps alleen kunnen markeren, een penfunctie hebben, aantekeningen maken en bookmarks hebben biedt TypeOnPDF de mogelijk op een makkelijke manier te typen op een PDF. Daarbij is het niet nodig om vooraf ingestelde invulvelden te hebben, maar is binnen het document bewerken overal mogelijk. Met de PRO versie is het zelfs mogelijk zelf pdf's te bewerken waarbij leerlingen direct zien of het antwoord juist of onjuist is. De Pro versie maakt het mogelijk op een soort HTML/Excel -achtige manier velden te voorzien van formules. Daarbij kan een veld waar een goed antwoord is ingevuld een ander veld triggeren het woord "goed!" te tonen. Deze velden liggen als laag over de originele PDF heen. Op deze manier kan je ook een +1 toevoegen aan een veld 'totaal', zo zien kinderen niet waar de fout zit, maar wel dat er ergens in de oefening een fout gemaakt is. Afhankelijk van het type werkblad en doel van de les kan je op deze manier 'smartfields' toevoegen aan je werkblad. Een nadeel is dat deze zelfgemaakte PDF's alleen te bewerken zijn in de PRO versie van TypeOnPDF. Exporteren naar een 'simpele' reader/annotator is dus niet mogelijk.
Wel is het mogelijk je ingevulde PDF te mailen. Op dat moment worden de ingevulde velden als platte tekst op de pdf 'gebrand'. Je kan op deze manier wel controleren of de leerlingen alles goed hebben, een en ander voorzien van commentaar en de opdrachten naar de leerlingen terugsturen.
Ik hoop dat deze app ook op de mac beschikbaar komt en dat ze het mogelijk maken om de gemaakte werkbladen ook in de basis versie van TypeOnPDF bewerkbaar worden.
Uiteraard is het oppassen met auteursrechten wanneer je hele werkboekjes digitaal gaat aanbieden, in de screenshots hieronder heb ik gebruikt gemaakt van de door zwijsen op een openbare blog aangeboden werkbladen.
Enkele screenshots die het een beeld geven van de mogelijkheden.

Een boek op een Ipad is geen boek meer!

Was ik net zo goed bezig met de leerlijn breuken te vangen in een interactief breukenboek (ik lach me een BREUK), blijkt Malmberg ook een moedige poging te doen een interactief boek op de markt te brengen. En wat blijkt, bij mij slaat het niet aan. Heeft het nog wel zin om interactieve boeken te maken? En wat is het alternatief?
Laat ik beginnen te vertellen over mijn eigen moedige poging tot het creëren van een interactief boek in iBooksAuthor. Alle reviews kloppen; het werkt en het is simpel. Nu was het aan mijn expertise en ervaring om de leerlijn breuken te vangen in een multimediaal boek waarin leerlingen tussentoetsen, video, animatie, afbeeldingen, geluid, websites, enzovoorts voorgeschoteld krijgen. Op die manier ervaren leerlingen het leren van breuken als leuk en zijn ze gemotiveerd om zich door deze materie heen te worstelen. Zodoende was ik bezig met tekst, leerlijnen, video en wat al niet meer om dit boek vorm te geven. Niet lang na mijn start vertelde een collega over een pilot van Malmberg waarin ze enthousiastelingen de kans geven gratis twee boeken van twee methodes te downloaden. Het is enigszins oude wijn in nieuwe zakken, maar Malmberg heeft wel een brok interactiviteit toegevoegd, dat in tegenstelling tot de iets minder moedige, maar net zo gewaardeerde schooltasapp. Ik ben uiteraard een van die enthousiastelingen die het boek gedownload heeft. Aangezien er verder geen lesbrief of leerkrachtenhandleiding bij zit ga ik er vanuit dat leerlingen dit boek geheel zelfstandig kunnen 'lezen'. En wat blijkt, een interactief boek op de Ipad werkt niet... Niet voor mij in ieder geval. Terwijl ik dat constateerde viel mijn breukenboek ook enigszins in duigen, en die kwam wel wat harder aan.
Wanneer je filmpjes, plaatjes, quizjes toevoegd aan een boek krijg je het effect dat je niet meer linksboven begint met lezen en rechtsonder eindigt. Je gaat namelijk als eerst op de plaatjes klikken, van klein naar groot en weer naar klein. Dan ontdek je plotseling een filmpje, die kijk je half, want je ziet een quiz/ review. De eerste keer heb je de helft goed, de tweede keer heb je, met een beetje geluk, alles goed. Op naar de volgende bladzijde, ik heb immers de vragen goed beantwoord. Dat dit door trial and error goed gaat, en niet omdat ik de stof beheers is daarbij van ondergeschikt belang. Je benaderd een interactief boek dus meer als een website of app waarbij je klikt op de dingen die je interessant vindt. Dit is ook een van de redenen om een boek interactief te maken, het werkt motiverend. Maar wanneer je niet meer alle stof doorneemt en simpelweg klikt op wat plaatjes en filmpjes mis je uiteraard een belangrijk stuk instructie. Het voordeel van de filmpjes en reviews blijft bestaan (motivatie), maar weegt dat op tegen het niet lezen van de teksten? Ik heb niet ervaren hoe dat gaat op lange termijn, gaat het 'wow effect' er enigszins van af en neem ik dan wel de tijd om alles te lezen? Uiteraard kan je dat als leerkracht vroegtijdig ondervangen door er op toe te zien dat leerlingen toch echt alle teksten lezen, naast het bekijken van de andere multimediale aspecten. Maar was een van de redenen van het interactieve boek niet dat leerlingen intrinsiek gemotiveerd zijn om het boek er bij te pakken en de stof door te nemen? Dan gaan we weer op de 'ik doe het voor de leerkracht' tour. Je moet je dus afvragen of een boek dat al bestaat (in dit geval een methodeboek Argus Clou van Malmberg) en het toevoegen van multimedia aspecten een verrijking of verloedering is.
Wat is dan een alternatief? Ik kan een aantal alternatieven schetsen die allen voor- en nadelen hebben. Een daarvan is een leerlijn (rekenen, breuken) volledig digitaal in een game. Niet een die je stapt voor stap meeneemt naar het volgende scherm, ook geen rekentuin dat niets meer is dan een verwerkingen/ oefenprogramma met een enorm sterk leerkracht- en beloningsgedeelte, maar een game zoals we die kennen waar kinderen verslaafd aan raken. Niet dat een gameverslaving goed is, maar als je het hebt over een game waar kinderen verslaafd aan zijn en waar de gehele leerlijn rekenen (bijvoorbeeld) in verwerkt zit, dan heb je wel de betrokkenheid die je wilt. Daarbij kunnen best elementen van bestaande programma's in terug komen. Denk aan rekentuin, cedicu, Ambrasoft, instructievideo's en ook de Kinect, Wii, Ipad functionaliteiten, enzovoorts. Leerlingen moeten het gevoel hebben dat zij de controle hebben, en niet andersom. Een wereld als HabboHotel, WoW, Viva Pinata, Runescape,..., waar kinderen zelf in kunnen rondlopen en zelf kunnen bepalen waar ze heen gaan en met wie ze praten en wat ze ondernemen. Dat daarbij een brok AI komt kijken lijkt me overbodig om aan te geven. Game elementen als tegen problemen aanlopen en die oplossen, levels hoger komen, beloningssystemen en interactie met anderen (hier of overzee, leren ze nog Engels ook...) werken in bestaande games ook, waarom zou je hier niet een leerlijn in kunnen verwerken. Oke, ik geef toe, ik voorzie niet een hele makkelijke integratie, maar als je daar een goed team voor hebt lijkt me dit een uitdaging die getackeld moet kunnen worden.
Een ander scenario is het creëren van authentieke situaties. Situaties die plaatsvinden in de directe omgeving van de leerlingen. Zaken als helpen bij de bakker, het ontwikkelen van de nieuwe woonwijk of helpen met de bestellingen voor de jaarsluiting zijn een bron van mogelijke rekenproblemen. Leerlingen gaan die oplossen en hebben daarbij vaardigheden en kennis nodig die je ze aan kan leren. Probleem van deze situatie is dat de leerkracht een berg werk moet verzetten en dat je dit voor een deel jaarlijks opnieuw moet doen. Voordeel is wel dat je eindelijk je beroep weer mag uitoefenen in plaats van het slaafs volgen van de methode met als enige stress de vraag of je hem dit jaar wel uit krijgt... Didactische modellen als verhalend ontwerp en actief leren krijgen hierin een plek. Digitaal leermateriaal past hier uiteraard ook bij.
Bovenstaande scenario's gelden alleen voor vakken waar kerndoelen voor geformuleerd zijn. Op dit moment is dat nog zo'n beetje voor alle vakken het geval. Ik hoop echter dat de wijzen die de touwtjes in handen hebben snel inzien dat kerndoelen formuleren voor vakken als aardrijkskunde, geschiedenis en biologie niet meer van deze tijd is. Het behalen van doelen wordt een bijzaak, een prettig extraatje. In deze vakgebieden moet de nadruk komen te liggen op het proces dat leerlingen doorlopen, individueel of de groep als geheel. Wanneer dit leerproces goed is, zijn goede uitkomsten een logisch gevolg. Dat de een leert over vulkanen en de ander over de landen waar vulkanen liggen is van ondergeschikt belang. Dat leerlingen in dit geval, in tegenstelling tot het werken met een methode waar kerndoelen behalen de hoofdzaak is, andere vaardigheden en kennis leren die ze later hard nodig zullen hebben vind ik wel het vermelden waard.
De waarheid zal uiteraard in het midden liggen. Kerndoelen zullen voorlopig blijven bestaan, digitale leermiddelen zullen er steeds meer komen, nieuwe vaardigheden (21st) en kennis kunnen toepassen in de echte wereld zal steeds belangrijker worden. Echter, het vangen van al deze halve en hele waarheden in een omgeving waar kinderen zich graag in bevinden en leren, wordt een ander verhaal. Interactieve boeken zijn daarin een logische ontwikkeling, maar wel een waar ik nu al tegen mitsen en maren aanloop.

Onderwijs is als een boek dat geschreven wordt. Met dank aan prof. Dijkgraaf

Mijn directeur stelde me laatst de vraag hoe de Willibrord staat in het
landschap van innovatieve scholen in Nederland. Als eerste lastig punt vind
ik de definitie van innovatief. Innoveren zie ik als de verzamelnaam van
alle vernieuwingen in een school. In ons geval is dat gespitst op draadloze
didactiek/ ipads, maar de invoering van opbrengstgericht werken is ook een
onderwijsvernieuwing. Het aanschaffen van een nieuwe methode is ook
innoveren en je schoolplein opknappen is in zekere zin ook een
onderwijsvernieuwing. Waar de aandacht qua type innovatie het meest naar
uitgaat is de innovatie op gebied van techniek en die onderwijsinhoudelijk
het meeste de boel opschudden, kijk naar de aandacht die o4nt krijgt. Een
onderwijsvernieuwing gericht op techniek betekent niet dat je
onderwijsinhoudelijk ook vernieuwd. Denk daarbij aan de massale aanschaf van
digiborden. En je kan met Ipads nog steeds frontaal klassikaal lesgeven, al
is dat waarschijnlijk (hopelijk) niet de visie die ten grondslag ligt aan
deze innovatie, op de Willibrord in ieder geval niet!
Om terug te komen op de vraag van mijn directeur probeerde ik een metafoor
te vinden om te situatie te schetsen. Het eerste idee dat me te binnen
schoot vond ik meteen niet zo'n hele verkeerde, onderwijsinnovaties kan je
vergelijken met een boek dat geschreven wordt. Het onderwijs bestaat in dit
geval zelfs uit een aantal boeken waarvan een heel aantal af zijn, die een
tweede versie hebben gekend of boeken die niet helemaal te plaatsen zijn in
de kast waar de meeste boeken in staan (Iederwijs bijvoorbeeld). Deze boeken
zijn in zekere zin verweven met de boeken die ons vertellen over hoe de
maatschappij zich ontwikkeld heeft. Het boek dat verteld over ons huidige
onderwijs is ongeveer aan een van de laatste hoofdstukken bezig. Innovaties
die zich bevinden op de voorbeelden van de nieuwe methode of het schoolplein
opknappen bevinden zich in de eerdere hoofdstukken, meerdere scholen hebben
dit al eerder gedaan, en het zijn logische vernieuwingen.
Vernieuwingen die zich afspelen op het gebied van de invoering van Ipads en
andere vernieuwingen die sterk inspelen op veranderingen in de maatschappij
liggen echter wat dichter bij de woorden en zinnen die nog maar net
opgeschreven zijn, de inkt is nog nat. Waar staat de Willibrord dan? Tja, in
de twee jaar dat ik werk op de Willibrord is er in ieder geval heel veel
gebeurd. En ik verwacht dat wat we doen zo is ingezet op een blijvende
verandering i.p.v. de pilot-achtige karakters van andere zogenaamde
Ipadscholen. Wat ik me we realiseer is dat wanneer we vijf (of drie) jaar
lang hetzelfde doen, we ons weer ergens midden in de hoofdstukken van het
boek bevinden die al lange tijd geleden geschreven zijn. Verder blijven de
regels van het spel hetzelfde, de zinnen zijn al geschreven, de woorden en
letters staan vast. En houden we de bladzijdes die achter ons liggen heel
erg goed in de gaten.
Wat staat er dan op de bladzijden die nog leeg zijn? En zijn er scholen die
op de ongeschreven bladzijdes toch al proberen te vernieuwen? En zijn er
vernieuwers die een nieuw boek proberen te schrijven? O4nt.nl vind ik een
initiatief dat een nieuw boek probeerd te starten, net als de sterrenscholen
en laterna magica. Mooie initiatieven die proberen bepaalde vernieuwingen in
een stroomversnelling te krijgen. Te vaak zijn deze ideeen een kort leven
beschoren.
Onderwijs zoals ik dat gezien heb vind ik onderwijs dat de lege bladzijden
van een oneindig boek beschrijven. De wetenschappelijke insteek, de manier
van kijken naar kinderen en het vertrouwen in het systeem maakt dit
succesvol. Alleen maar universitair geschoolde leerkrachten die constant met
een onderzoekende houding naar het onderwijs kijken, wat werkt wel, wat
werkt niet, en dan pas de letters op papier zetten. Deze manier van kijken
naar onderwijs maakt dat het onderwijs niet meer als boek maar meer als de
verbindende factor tussen mens en maatschappij, verweven met allerlei andere
boeken (maatschappij, natuur, mens, technologie, enz) en daar constant
invloed op uitoefenend. De kast waar alle boeken in staan, en die onmisbaar
is voor de boeken die erin staan. Zo zie ik het onderwijs in Nederland ook
graag. Dat is de grootste en belangrijkste vernieuwing die ons allen staat
te wachten, de plek van het onderwijs ten opzichte van de rest. Ipads zijn
in het licht van deze prachtige,onderwijsfilosofische ontwikkelingsroman
echter alleen maar een voetnoot. Maar wel een mooie...

Weet je nog....

Weet je nog...
Dat afval vroeger niet gescheiden werd, en nu wel. Dat is beter voor het milieu en op deze manier kunnen we bepaalde producten recyclen, zoals plastic en papier.
Dat televisies van die grote toeters aan de achterkant hadden. Platte schermen nemen minder ruimte in beslag. Door nieuwe technieken wordt bovendien de kwaliteit beter en het energieverbruik lager.
Dat we vroeger lp's hadden en nu 1000 cd's op een ipod kunnen zetten? Zo heb je ook je muziek onderweg.
Dat we vroeger alleen desktops hadden. Nu kunnen we een laptop overal mee naartoe nemen. Ook kunnen we onderweg in de trein werken. Een aantal treinen heeft al wifi, zodat we ook online kunnen werken.
Dat we vroeger afhankelijk waren van wat de televisie ons bracht. Nu hebben we on-demand- en internettelevisie. We kunnen kijken wat we willen en wanneer we dat willen.

Dat we vroeger les hadden uit boeken (je-weet-wel, waar alleen maar tekst en plaatjes in staan)? We leerden over vulkanen wanneer het boek zover was, niet omdat we daar zelf nieuwsgierig naar waren.
Dat de leerkracht alles klassikaal uitlegde? Dat was natuurlijk niet handig, een leerkracht die 25 leerlingen moet zien te bereiken.
Dat we vroeger allemaal op hetzelfde moment op hetzelfde niveau rekende? Raar natuurlijk, aangezien de ene leerling sneller en beter kan rekenen dan de ander.
Dat de leerkrachten zich vroeger druk maakten om het feit of ze de methode wel uitkregen? Hadden ze dan echt verwacht dat we alle stof ook daadwerkelijk beheersten alleen maar omdat de gehele methode doorlopen was.
Dat we vroeger geen mobiele telefoon of ipad/ipod mochten gebruiken? *uitleg lijkt me overbodig in deze...*
Dat de leerkrachten vroeger ALLES handmatig nakeken? Dat waren nog eens dure uren, aangezien een computer het in een fractie van de tijd kan.
Dat we vroeger allemaal op hetzelfde moment de klas inkwamen? Op dat moment was het wachten totdat de leerkracht begon te praten.
Dat we vroeger met allemaal leeftijdgenoten in de klas zaten? Die groep bleef acht jaar lang hetzelfde! We zagen de andere kinderen tijdens het buitenspelen.
Dat kinderen leren vroeger stom vonden?
Dat we vroeger alleen leerden tijdens de schooltijden? Na schooltijd mochten we doen wat we wel leuk vonden. Daarbij leerden we overigens net zoveel en net zulke belangrijke dingen, zoals samenwerken en probleemoplossend denken.
Dat er vroeger zoiets bestond als basiskennis, topografie bijvoorbeeld. Ze dachten dat we dat later in ons leven nodig zouden hebben...Om maar niet te praten over hoe we die topografie moesten leren.

Hoe zou de wereld eruitzien als we bij de eerste set ontwikkelingen ook steeds het argument hadden gegeven dat 'het op de manier zoals we dat nu doen toch goed gaat' en 'dat we het altijd zo doen'? Zal de wereld over 30 jaar weer totaal veranderd zijn, maar het onderwijs hetzelfde blijven?

De school als commercieel bedrijf

Laat ik voorop stellen; van het bedrijfsleven weet ik niets, tenminste, niets meer dan wat ik oppik in gesprekken met commerciële partners. Ten tweede, alle voorbeelden genoemd in deze blog zijn niet of deels op waarheid gebaseerd en betreffen fictieve leerkrachten... Dat je het even weet...
Een school zie ik toch ook als een bedrijf, de leerlingen zijn de klanten, de leerkrachten de werknemers. Uiteraard zit er een manager in de vorm van de directeur van de school. Meerdere scholen (bedrijven) vormen een organisatie. Vaak is de school een franchise onderneming, je runt je eigen zaak, met een bovenschool bestuur waar je naar toe kan voor hulp en die je andersom bepaalde regels op legt. Toch zie ik bij leerkrachten eigenlijk niet de klantvriendelijkheid en efficiency van een bedrijf uit de 21e eeuw
Uiteraard zijn er genoeg bedrijven die vast ook niet optimaal efficiënt en effectief werken, maar laat ik uitgaan van een degelijk bedrijf dat klantgericht is, die service en kwaliteit hoog in het vaandel hebben staan en die aansluiten bij de onstuimige wereld van vandaag de dag. Zo'n bedrijf moet dus snel kunnen inspelen op veranderingen, in ieder geval nagedacht hebben over een mogelijke toekomst en, in de meeste gevallen, steeds nieuwe producten ontwikkelen om je klanten binnenboord te houden. Daarnaast speelt er een commercieel belang; er moet geld verdient worden.
Kijkend naar een school zie ik eigenlijk het tegenovergestelde. Ik kan weer alles opsommen en er het woordje 'niet' voorzetten, maar dan wordt het zo'n negatieve bedoening. Toch denk ik dat een iets commerciële instelling bij leerkrachten ten goede komen aan de kwaliteit van onderwijs. Daarbij doel ik niet op een constructie waarin geld verdient moet worden, maar op een organisatie die effectiever en efficiënter werkt.
Wat ik bijvoorbeeld vrij lastig te verkroppen vind is dat een persoon van buitenaf een team van leerkrachten moet vertellen dat er ook zoiets bestaat als opbrengstgericht werken. En dat die leerkrachten dan verbaasd reageren! Wat hebben deze leerkrachten dan al die tijd gedaan? Ook het invoeren van cijfers van een toets gaat vaak op de ouderwetse manier; gemiddeldes met de hand en uit het hoofd uitrekenen. Om nog maar te zwijgen over het typen van een briefje naar ouders, met twee vingers en met de snelheid die niet gemeten wordt in aanslagen per minuut, maar aanslagen per uur. Ik kan me niet voorstellen dat de tijd die we hebben daar het best aan besteed kan worden. En dan vergaderen; teveel eigenwijze leerkrachten in een te kleine ruimte met een directeur die net iets teveel iedereen te vriend wil houden. En klantgericht? Ik denk het niet, nou ja, zolang er geen 'rare snuiters' tussen zitten zijn we best flexibel, maar wanneer er een leerling is die niet voor 'ons systeem' is gemaakt mag hij in z'n eentje in de hoek zitten. Dat is meer leerkracht-vriendelijk. Ooit wel eens bij het kopen van een nieuwe tv gehoord dat de betreffende winkel-medewerker liever heeft dat je een radio koopt?
Wat kunnen we hier dan aan doen? Tja, een beter milieu begint bij jezelf. Dus iedereen die een typecursus wil volgen of een Excel document voor snelle cijferinvoer wilt hebben is welkom. Verder denk ik dat innovaties als Ipads een uitstekende manier is om als school effectiever en efficiënter te worden. Daarbij horen echter wel de gevleugelde uitspraken als 'ICT is de sleutel, de leerkracht moet hem omdraaien'. Zo kan wat mij betreft een deel van het onderwijs gedigitaliseerd worden. Een computer kan sommige dingen nu eenmaal beter en sneller dan ik. Bijvoorbeeld een toets nakijken en beoordelen. En het bieden van een diverse uitleg kan een computer beter. Denk aan multimedia gecombineerd met de voorkeuren van de klant (leerling). Gelukkig zijn er met systemen als Digiduif mogelijkheden om op een snelle manier ouders te informeren of om hulpouders te vragen. Ook ELO's als Fronter maken het onderwijs kwalitatief beter.
Toch blijkt ook met dit soort ontwikkelingen het onderwijs een log apparaat waar innovatief niet vanzelfsprekend geïmplementeerd worden.

Methode ontwikkelaars, maak haast!

Sinds ik ben begonnen met de implementatie van Ipads op de Willibrordschool lijkt de hele wereld er iets van te willen weten. Tenminste, de onderwijswereld. Andere schoolbesturen, collegascholen, ouders en methode ontwikkelaars als Zwijsen en Thieme. Zeker die laatste partijen moeten haast maken met vernieuwen, de concurrentie komt eraan!
Zo af en toe word ik gebeld door Zwijsen of Thieme met de vraag nieuwe software te testen op de Ipad of het digibord. Ook in een op een gesprekken merk ik dat ontwikkelaars van methoden zien dat het onderwijs snel verandert. Maar hoe moeten ze daar op inspelen? Wat ik zie is dat de huidige methoden digitaliseren, denk bijvoorbeeld aan de schooltas app van Thieme, een manier is om mee te gaan in veranderingen. Iedereen ziet direct dat dat een kleine stap is in een grote verandering. Ook het maken van software die past bij de 'ouderwetse' boeken is een manier om mee te gaan. Deze pogingen schieten echter te kort wanneer het vergeleken wordt met bedrijfjes die op een nieuwe manier proberen in te springen op de onderwijs-wagen.
Zo heeft QLICT z'n core-business verplaatst van het onderhouden van netwerken en meer klussen van technische aard, naar de implementatie van onderwijsvernieuwingen. Het leveren van maatwerk met de hoogste kwaliteit staat daarbij centraal. De pilot die de Willibrord momenteel geniet samen met QLICT is daar een voorbeeld van. Uiteraard biedt QLICT wel de mogelijkheid om ook het stukje techniek over te nemen. Dus van nulmeting voor het netwerk tot juf Marja die met de Ipad moet werken. Een slimme zet lijkt me zo! Een ander voorbeeld is rekentuin.nl. Deze oefensoftware is in eerste instantie ontstaan om meer onderzoeksgegeven te generen voor een onderzoek naar de rekenontwikkeling van basisschoolleerlingen. Nu is het programma uitgegroeid tot een innovatief stuk software als geen ander.
Youteach gaat nog een stapje verder door niet alleen oefensoftware, maar ook instructie te verwerken in een programma. Daarbij kan de school er ook voor kiezen om eigen instructiefilmpjes te gebruiken en die te integreren in het bestaande pakket. Methodegebonden instructie en verwerking op gebied van taal en rekenen. Youteach is sinds januari 2012 online en moet z'n waarde nog bewijzen. Al is de methodegebonden opzet, de mogelijkheid om eigen materiaal te verwerken, de combinatie van instructie en verwerking en de adaptieve insteek een mooi affiche om een aantal bestaande softwarepakketten concurrentie te bieden.
Vergelijk deze nieuwe pas ontstane software met de software die grote spelers als Malmberg e.a. bieden met elkaar dan is er een duidelijk verschil tussen voortbouwen op oude gewoonten (boeken) en inspelen op wat er allemaal mogelijk is. Wat mij betreft is nu de tijd gekomen voor de grote spelers die voorheen winst maakten met het verkopen van boeken om een nieuw stuk innovatieve software aan te bieden die een complete leerlijn bevat. En daarbij, maak haast! Voor je het weet is er een bedrijfje dat een deel van je markt overneemt en probeer dat maar eens terug te winnen. Wat dat betreft jammer dat de Willibrord met andere Ipadscholen nog in de minderheid is, tot die tijd zullen er ook boeken verkocht worden... Komende 23 mei is misschien een dag om gelijkgestemden te ontmoeten. Dan is namelijk de eerste conferentie rondom de beroemde en beruchte Steve Jobs scholen van Maurice de Hond.
Als laatste mogelijkheid zie ik het ontwikkelen van eigen software. Nu doe ik dat met gratis diensten als google docs (drive), youtube, enz. Maar wanneer iemand me een zak met geld zou geven om iets degelijks te ontwikkelen zou ik het wel weten...

Studiedag Ipad op de Willibrord

Komende dinsdag is voor de leerkrachten van de Willibrord het moment daar om zich te scholen in het gebruik van Ipads. De implememtatie van Ipads is hiermee weer een stapje dichterbij. Vanaf het eerste moment dat ik in overleg met de directeur het plan had voor een (durf het bijna niet te zeggen..) Ipadschool tot waar we nu zijn is een geweldig proces geweest. Start en 'einde' liggen voor mijn gevoel echter bij het team. Zij hebben zeggenschap gehad in het plan en moeten het nu dus gaan uitvoeren. Dat ik als ict-er dit proces mag begeleiden en uitvoeren is voor mij zeer interessant. Waar het begint met vooral techische realisatie wordt steeds meer de overstap gemaakt naar onderwijskundige implementatie. En vooral deze rol past het beste bij mij! De 'ouderwetse' ict-er is vooral bezig met hardware, zorgen dat alles werkt. De 'nieuwe' ict-er is bezig met onderwijskundige ondersteuning.
Dat ik me kan richten op onderwijsinhoudelijke zaken en niet met technische problemen heeft te maken met de netwerkbeheerder, zij verzorgen het technische gedeelte. Dat er ict-ers nodig zijn die weten hoe je computers moet inzetten, die mediawijs zijn, die toekomstgericht denken, enz en daarbij rekening houdt met het team waarmee gewerkt wordt nodig zijn blijkt wel uit de huidige stand van zaken wat betreft computergebruik.
En komende dinsdag is dus my time to shine, tenminste, voor een deel... Samen met Jeroen Rougoor (qlict) geven we vier workshops rondom de Ipad in het onderwijs. Vooral Jeroen heeft veel voorbereidend werk verricht, hij verzorgt de opening en heeft de vier workshops bedacht. Die hebben we eerlijk verdeeld waarbij we ieder onze eigen invulling aan de workshop gegeven hebben. Mijn inbreng bestond verder uit een extra onderdeel waarin mijn leerlingen de leerkrachten overtuigen van de zin van de Ipad in het onderwijs. Ook vind ik het belangrijk dat studiedagen zoveel effectief mogelijk worden ingezet, dat betekent van tevoren ook al nadenken over de verschillende workshops. Noem het activeren van voorkennis. De vier workshops gaan over (a) het vinden van de juiste app, (b) qr codes in het onderwijs, (c) de camera's van de Ipad en (d) instructiefilmpjes maken met de Ipad. Hieruit blijkt direct al de verscheidenheid aan mogelijkheden van de Ipad. Voor mijn gevoel hadden het ook vier andere workshops kunnen zijn, om nogmaals de diversiteit van de Ipad aan te geven. Dit is meteen ook een valkuil, er is teveel mogelijk en waar begin je dan. Ik denk dat Jeroen bewust gekozen heeft een combinatie van basale, laagdrempelige workshops als het vinden van de juiste app en het gebruik van de camera, gecombineerd met de wat meer in de toekomst gelegen workshops rondom qr codes (ja, voor de meesten nog onbekend) en het maken van instructiefilmpjes (denk aan Khan en flipping the classroom). Door hier actief mee aan het werk te gaan krijgt de Ipad steeds meer een plek in het onderwijs. Na de studiedag ligt de bal dus enigszins bij de leerkrachten en directie. Mijn rol komt dan meer te liggen bij het leveren van maatwerk. Bovendien liggen er nog een aantal studiedagen in het verschiet komend jaar.
Ik ben benieuwd wat er na dinsdag gebeurt en hoe de Willibrord er over een jaar uit? Ik kijk in ieder geval uit naar eerste 'echte' studiedag. Mede mogelijk gemaakt door Qlict en Jeroen Rougoor.

De Ipads in andere klassen

Zoals afgesproken wordt het hoog tijd dat ook de andere groepen op de Willibrord met de Ipads gaan werken. Aan het begin van het traject is er een visie op onderwijs opgesteld die de aanleg van draadloos netwerk ondersteunde. Uiteraard breed gedragen door het gehele team. Na de experimenteer fase in mijn groep is het nu tijd dat de andere leerkrachten en groepen met de Ipads gaan werken.
Als LB leerkracht ict is het mijn opdracht het ict gebruik op een hoger plan te tillen, met als doel kwalitatief beter onderwijs. Een onderdeel daarvan is de implementatie van Ipads op school. In een middag heb ik een start gemaakt met de leerkrachten te onderwijzen in Ipad gebruik. Uitgangspunt is het Tpack model. Een model dat ik gebruik om technologie een plek te kunnen geven in een onderwijssituatie en om de technologie te toetsen op efficienty en effectiviteit. In een eerdere studiedag over digiborden heb ik dit model ook uitgelegd en toegelicht. Dit was dus niet geheel nieuwe materie.
Nadat het model weer opgefrist was zijn we aan de gang gegaan met de Ipads zelf. Net zoals ik in de klas gedaan heb liet ik de leerkrachten eerst aanrommelen. Daarbij komt meteen de kracht van de Ipad naar boven, zeer toegankelijk in gebruik. Eigenlijk konden na 15 minuten alle leerkrachten de Ipads gebruiken. Op deze introductiefase volgde een voorbeeldles zoals ik die ook in de klas doe. Zo gebruik ik de methode als uitgangspunt om lessen te verbeteren met Ipads. Vaak komt er geen lesboek meer aan te pas, maar is de methode wel handig als het gaat om lesinhoud en lesdoelen. De leerkrachten konden op die manier ervaren wat een Ipad voor effect heeft op de kinderen. Samengevat; 100% betrokkenheid, grote motivatie, tegemoetkomen aan verschillende leerstijlen, actieve houding, maatwerk kunnen bieden, enz.
Nu was het aan de leerkrachten om te bepalen hoe zij de Ipads wilden gaan inzetten. Tenminste, wat ze van mij verwachten. Maatwerk is namelijk ook in dit geval sleutelwoord. Zo waren er leerkrachten die graag eerst een voorbeeldles wilden, terwijl anderen eerst zelf met de klas willen aanrommelen voordat ik me ermee ga bemoeien. Tevens kunnen we gebruik maken van Jeroen Rougoor, geen onbekende in ICT onderwijsland. Naast de hoeveelheid expertise die Jeroen met zich meebrengt is het effect van de welbekende vreemde ogen die dwingen ook hier nuttig. Een vreemde die hetzelfde verhaal vertaald heeft toch meer effect dan wanneer ik dit aan mijn team vertel.
Wat erg nadelig is van deze brede inzet van Ipads is dat ik nu de Ipads grote delen van de dag kwijt ben! Leerkrachten staan namelijk te trappelen om aan het werk te gaan met de Ipads. Onder de leerlingen begint het ook te leven, dus leerkrachten worden constant bevraagd of de Ipads ook bij hun in de klas komen. In de groepen die al gewerkt hebben met Ipads hoor ik dezelfde geluiden als in mijn groep. Overigens is het team van leerkrachten een gemiddeld team. Veel scholen vragen zich af of er op de Willibrord allemaal ict leerkrachten lesgeven, dit is absoluut niet het geval. Wel staat iedereen achter de visie op ICT, dat is een belangrijke stap geweest in het proces. Dat leerkrachten het nog niet makkelijk vinden is niet vreemd. Dus leerkrachten zien dat het onderwijs gaat veranderen en kiezen ervoor om daar in mee te gaan in plaats van te remmen. Dat werkt voor mij als ICT-er erg prettig; iedereen wil!

Andere ontwikkelingen
Naast de implementatie van Ipads in andere klassen zijn er nog andere ontwikkelingen gaande. Zo hebben we van de netwerkbeheerder Qlict twee samsung tablets en twee Dell laptops met touchscreen te leen gekregen. In een latere blogpost zal ik daar op terugkomen.
Verder werkt het tweede open wifinetwerk nu ook. Dit betekent dat leerlingen vanaf volgende week hun eigen apparaten mee mogen nemen. Het netwerk is open, maar er is wel een gebruikersnaam en wachtwoord nodig om online te kunnen werken. Dit inlogsysteem lijkt op een open netwerk zoals in een hotel of KPN hotspot. We kunnen dit tweede netwerk nog niet zelf aan en uit zetten, dit volgt waarschijnlijk later. BYOD brengt wel met zich mee dat er afspraken met leerlingen en leerkrachten gemaakt moeten worden. Waar voorheen een Ipod of smartphone verboden was is het nu juist debedoeling dat leerlingen deze apparaten meenemen. Ik heb eerst met leerlingen afspraken gemaakt om dit vervolgens naast de ideeen van de leerkrachten te leggen. Wat blijkt; leerlingen kunnen goed bedenken hoe ze de apparaten wel en niet mogen gebruiken. Het naleven van regels blijkt soms wat lastiger, ook in dit geval zullen we daar tegenaan lopen.
Een andere ontwikkeling is dat ik steeds meer gebeld wordt door allerlei partijen die iets te maken willen hebben ,et deze ontwikkeling. Dit gaat van leerkrachten tot methode ontwikkelaars. Ik zou graag een universiteit aan de school willen verbinden de onderzoek doen naar leerresultaten van Ipads. Oftewel helpen de Ipads betere resultaten te behalen. Het antwoord o de vraag is deels relevant aangezien Ipads veel meer doen dan eventuele betere resultaten. Toch denk ik dat een statistisch onderzoek op dit moment wel een meerwaarde is voor de gehele onderwijsontwikkeling. Ook hier zijn ontwikkelingen gaande.
Er is nog veel meer om over te vertellen, en te weinig tijd om te bloggen... Een bezoekje brengen aan de Willibrord kan altijd!

De eerste stappen zijn gezet!

Na een eerste periode van wennen en experimenteren bij deze de eerste update over werken met ipads in de klas. Het is de bedoeling dat andere klassen ook met deze ipads gaan werken, maar dat wil ik helemaal niet! Ik kan niet meer zonder... Laat ik voorop stellen dat de motivatie bij de kinderen enorm groot is. Dat valt wel een beetje te verwachten, het welbekende 'wow' effect. Zodra de Ipads op tafel komen is dat al voldoende om volledig gefocust te zijn op wat ik ga vertellen en wat we gaan doen met de Ipads. Ik ben benieuwd hoe de reactie over een aantal weken zal zijn. Daarnaast merk ik dat mijn lesgeven anders wordt met ipads in de klas. Veel komt ter plekke in me op en probeer ik direct toe te passen. Meestal met succes, soms zonder succes. Als eerste heb ik de leerlingen het emailadres en wachtwoord gegeven dat we gebruiken voor diensten als googledocs, twitter, de blog, dropbox, enz. Wanneer we een van deze diensten gebruiken kunnen we dus allemaal inloggen met hetzelfde emailadres. Googledocs (webbased) raakt daardoor wel van slag. Daar gebruiken we nu de app gwhizz voor. Dat lijkt stukken beter te gaan. Googledocs is handig om bijvoorbeeld de voorkennis te activeren. Normaal doe ik dat klassikaal; ik stel een vraag, een van de leerlingen geeft antwoord. Nu kan dat effectiever doordat alle kinderen actief betrokken zijn bij het invoeren van kennis uit de vorige lessen. Twitter gebruik ik tijdens de les, na het lezen van een stukje tekst kunnen de kinderen op twitter de hoofdgedachte van de tekst twitteren. Ook hier geldt klassikale betrokkenheid. Bovendien worden kinderen gedwongen na te denken over de hoofdgedachte, aangezien ze niet meer dan 140 tekenst mogen gebruiken. Er ontstaat direct een discussie aangezien niet iedereen hetzelfde denkt over de hoofdgedachte van de tekst. Er is ook meteen een samenvatting van de les online te vinden, handig als je gaat leren voor de toets. Blogger gebruik ik veel bij taal en voor het schrijven van teksten/verhalen. Hierbij geldt wederom een grotere motivatie, typen is leuker dan schrijven. De mogelijkheid om te reageren op een blogbericht maakt dat je kinderen de opdracht kunt geven een van de verhalen te lezen en een reactie daarop te geven. Kritische feedback, het zien van een spellingfout of een tip voor de volgende keer. Daarbij pak je meteen een stukje mediawijsheid, want iemand anoniem afkraken is natuurlijk niet de bedoeling, maar ligt wel op de loer. Met de app Eclicker kan ik snel controleren of de geleerde kennis voldoende is. Na een les over breuken of een les met een nieuwe spellingcategorie laat ik de leerlingen een test maken. De resultaten zijn meteen bekend en voor mij is duidelijk of de kinderen de stof goed beheersen. Extra leuk is de keuze van een van mijn leerlingen om deze manier van quizjes/testjes maken direct toe te passen bij zijn boekbespreking! Kinderen zien daar dus ook een meerwaarde in. In dropbox staan allerlei werkbladen en extra werk, dat hoef ik dus niet meer te kopieëren, een pdf annotator maakt het mogelijk antwoorden in te vullen. Kinderen mailen de gemaakte werkbladen en ik kan het nakijken waar en wanneer ik maar wil. Een ander voordeel van werkbladen en tekstboeken op de ipad is de mogelijkheid om in te zoomen. Ik merk dat veel kindem inzoomen en op die manier tekst en opdrachten beter kunnen lezen. Naast deze voorbeelden zijn er nog legio andere apps die ik gebruik. Soms is het een toegevoegde waarde, op andere momenten wordt mijn didactiek volledig op z'n kop gezet door de ipads. Zijn er dan geen nadelen? Jawel, ik heb nog niet voor ieder kind een Ipad. Ik hoop dat wanneer de tweede wifi schil in gebruik genomen kan worden kinderen hun eigen apparaten mee gaan nemen. Ook met het werken met de ipads loop je wel eens tegen een probleem aan. Voor nu zijn dat slechts kleine dingen, later zal ik ook daar een post aan wijden. Voor nu zijn we nog heerlijk aan het genieten van de mogelijkheden die de ipads bieden, ik snap niet waarom leerkrachten/ scholen terughoudend kunnen zijn in het gebruiken van ipads in de klas!

De ipads komen er aan!

Als het goed is worden de ipads morgen geleverd. Vrijdag zouden we eigenlijk naar Pluspunt in Rotterdam gaan. Een school die volledig digitaal werkt is mij verteld. Helaas gaat dat niet door, heb er dus ook verder niet naar gekeken. Nu wordt er een vervangende afspraak geregeld. Spannend hoe het allemaal gaat werken de komende periode! Eerst maar eens de ipads aan de praat krijgen. Ik probeer zoveel mogelijk ipads op 1 emailadres/ itunesaccount te laten werken, op die manier is het beheer nog te overzien. De leerlingen hebben de ipads in beheer. Daarbij ga ik uit van 1 leerling die 'manager' is van 4 ipads (max aantal ipads per emailadres). Wanneer er een nieuwe app op de apparaten moet kunnen leerlingen die app zelf installeren. Met itunes opwaardeerkaartjes kunnen apps aangeschaft worden. Helaas is het niet gelukt om een itunesU account te krijgen. Dat wordt nog niet uitgegeven voor enkele scholen. Hopelijk kan dit wel wanneer er meerdere scholen binnen de stichting met ipads werken. Tot die tijd ben ik doorverwezen naar apple educatieve dealers die me verder kunnen helpen. Een zoektocht blijft dus nog steeds het makkelijk en overzichtelijk delen van bestanden. In googledocs kan ik documenten delen. Daar kan ik een qr code van maken zodat kinderen het document kunnen openen. Zo zou ik bij de deur een qr code kunnen hangen die linkt naar een google doc met het dagprogramma. Bij binnenkomst scannen alle kinderen de qr code en iedereen heeft het programma voor die dag. Op de manier kan ik ook werkbladen maken en delen. Makkelijker zou zijn in een elektronische leeromgeving als Fronter, maar dat kost geld en dat hebben we niet (meer). Ik moet dus zoeken naar een alternatief. Ik heb ook een aantal apps gevonden waarmee je makkelijk bestanden kan delen, maar dat werkt toch net niet helemaal zoals ik wil. Phonedrive is zo'n app. Voorheen heb ik nog gebruik gemaakt van de omgeving van Timon Bos; mijnklas.net. Misschien dat ik die eens oprakel. Ook heb ik onderzocht of Hyves documenten kan delen, maar daar is Hyves duidelijk niet op ingesteld. Al mijn leerlingen hebben een Hyves account, dat was dus een ideale oplossing geweest. Door mijn zoektocht heb ik mijn leerlingen wel blij kunnen maken met de hyves-pennen die we opgestuurd hebben gekregen, waarvoor dank! Ook ben ik van plan om veel gebruik te gaan maken van qr codes. Spellingspeurtochten en rekenquestes kan je dus binnenkortvinden in school. Een andere toepassing is een qr code bij alle lokalen met een link naar een youtube filmpje. Zo kunnen nieuwe ouders de code scannen en een beeld vormen van de leerkracht en hoe die werkt met de leerlingen. Ondertussen ben ik ook bezig in eClicker quizes te maken waarbij ik ipads/pods kan gebruiken als stemkastje. Ook handig om snel knopen door te hakken bij vergaderingen. Dat is slechts een kleine greep uit de mogelijkheden die de ipad biedt in het onderwijs en specifiek voor mijn klas en school. Het zal niet allemaal even makkelijk gaan en we zullen vast ook tegen problemen aanlopen (FLASH!), maar dat houdt ons niet tegen het avontuur toch aan te gaan!

Draadloos netwerk werkt

Na enige voorbereiding en hobbels op de weg hebben we een werkend draadloos netwerk. Het werkt goed en doet wat het moet doen. Deze blogpost wordt dan ook verstuurd vanaf mijn ipad vanaf, jawel, het draadloze netwerk! Ook de kinderen zijn onder de indruk van de snelheid van het netwerk. Hopelijk is het gast-wifi ook snel gereed zodat kinderen, zonder inlog en codes, gebruik kunnen maken van internet en alles wat daarbij hoort. Voor mij breekt nu een fase aan waarin ik steeds concreter oplossingen moet gaan bedenken, erg leuk! De ipads zijn besteld, de hoesjes ook. Maar hoe ga ik bestanden delen? Hoe kan ik zoveel mogelijk mijn huidige onderwijs 'in' de ipad krijgen en ,belangrijkst, hoe wordt mijn huidige pedagogisch didactisch handelen verbeterd met ipads in de klas. Uiteraard maak je een visie op onderwijs, maar nu de ipads er daadwerkelijk komen moet er praktische invulling aan gegeven worden. Gelukkig zijn er op internet al een aantal bronnen beschikbaar die me daarbij helpen. Zo lijkt het me handig om documenten snel te kunnen delen en per kind feedback te kunnen krijgen. Mogelijke manieren; googledocs, itunesU, een aantal file sharing apps, enz. Tevens merk je dat uitgeverijen, maar vooral 'third parties' steeds beter inspelen op deze verandering in het onderwijs. In de klas ben ik gestart met het maken van afspraken wat betreft apparaten die ze van thuis meenemen (byod). Wat me opviel was het inlevingsvermogen was de mediawijze antwoorden van de kinderen. Niet dat ze alles direct goed doen, maar we hebben toch een mooi protocol opgesteld waar veel (soms wat terughoudende) collega's direct mee instemde. Met 1 ipad kan je mooi experimenteren. Zo kan ik vanaf mijn ipad het digibord besturen. Ik sta tegenwoordig dus achterin de klas. Vanuit de koffiekamer een liedje aanzetten op youtube zorgt ook voor leuke reacties bij de kinderen. Ook werken kinderen op de ipad. De stappen die ze doen om een som op te lossen zijn meteen zichtbaar op het bord. Het wordt een spannende tijd waarin we veel gaan experimenteren en uitproberen. Uiteindelijk geven de we ipads een vaste plek in ons onderwijs en gaan ook collega's aan de slag met de ipads. Wie komt er kijken? Helpen mag natuurlijk ook!