Welkom!
Welkom!
Mijn naam is Wytze Niezen en dit is mijn blog over ICT en Onderwijs. Ik werk sinds 2006 in het basisonderwijs. In datzelfde jaar ben ik afgestudeerd aan de Ipabo te Alkmaar. Mijn interesse voor ICT en onderwijs is in de jaren op de Pabo ontstaan.
ICT heeft de toekomst, daar ben ik van overtuigd. Met deze blog probeer ik de ontwikkelingen op ICT gebied voor mijzelf bij te houden. Bloggen werkt rustgevend, het zet mijn gedachten weer op een rij.
Momenteel werk ik in Singapore op de Hollandse School Limited. Een ontzettend insiperende omgeving, ook vanwege de hoeveelheid aan internationale scholen die ik kan bezoeken.
donderdag 17 november 2011
Studiedag Mediawijsheid
De literatuurlijst die je kan gebruiken tijdens de studiedag mediawijsheid van Stichting Flore is via deze link te vinden:
https://docs.google.com/document/d/18o4XO1xoS5oPUwCfaSAIAQgXhBs3DN-PKHIncgWudoc/edit?hl=en_US
Voor degenen die niet bij deze studiedag betrokken zijn is dit blogbericht wat vreemd, trek je er niets van aan. Volgende bericht is weer een algemener bericht!
woensdag 16 november 2011
Ipads op de Willibrord The Score
Na lang beraad in het CvB en wat gesteggel over enkele posten binnen de begroting hebben we een officieel 'ja' gekregen op ons plan. In het kort; we krijgen middelen om een draadloos netwerk aan te leggen die degelijk genoeg is om probleemloos met zo'n 80 apparaten tegelijk online te kunnen werken.
Direct na dit goede nieuws hebben we E-works de opdracht gegeven tot de aanleg van het draadloos netwerk. Dit netwerk zal bestaan uit 5 accesspoints, een controller en randapparatuur. Tevens krijgen we 4000 euro 'speelgeld' waarmee we zaken die we niet berekent hebben (ik zou niet weten wat ik over het hoofd heb kunnen zien, gezien de intensieve voorbereiding) alsnog kunnen bekostigen.
Naast de aanleg van het netwerk hebben we tevens 18 Ipads aangeschaft, tenminste, dat is het plan. Om zeker van onze zaak te zijn zullen we een aantal maanden met 16 Ipads en met 16 androids (ik hoop de Asus transformer) werken. Na deze testfase hebben we een goed beeld van welk apparaat het best bij onze school past. Ik heb al enkele aanvragen ontvangen van collega's binnen en buiten de stichting die graag een keer komen kijken. Iedereen is uiteraard van harte welkom! Met veel enthousiasme ben ik bereid om de volgende stap in dit proces te zetten, namelijk de uitvoering van het reeds goedgekeurde plan.
In deze financieel barre tijden vind ik het toch best knap dat we dit voor elkaar gekregen hebben. Een totaalbedrag van ongeveer 15.000 euro is voor een school van onze grootte een flink bedrag. Nu is de tijd om te laten zien dat het een goede keuze is geweest ons deze pilot te laten doen. Niet alles zal rozengeur en maneschijn zijn, we zullen echt tegen muren oplopen, maar daar ben je ook wel een pilot voor. Een blauwdruk die andere scholen kunnen overnemen en aan kunnen passen aan hun context, dus wie wil profiteren, profiteer!
wordt vervolgd
zondag 6 november 2011
Start van de studie
Docent Ontwerper aan de Open Universiteit is de studie waar ik voor ingeschreven ben. Deze opleiding geeft me de kans me op universitair niveau te ontwikkelen zonder te voldoen aan de standaard universitaire eisen als een bachelor of certificaat van een schakelprogramma.
De opleiding bestaat uit 6 modulen uit de master onderwijskunde. Er worden geen ingangseisen gesteld. Wel is het handig als je ervaring in het onderwijs of een verwant gebied hebt. In mijn geval voldoe ik aan die eis. In de eerste module, waar ik momenteel mee bezig ben, wordt een start gemaakt met de wereld van onderwijskunde.
Afsluitende opdracht is een wetenschappelijk artikel over werkplekleren in de breedste zin van het woord.
De opleiding bestaat uit 6 modulen uit de master onderwijskunde. Er worden geen ingangseisen gesteld. Wel is het handig als je ervaring in het onderwijs of een verwant gebied hebt. In mijn geval voldoe ik aan die eis. In de eerste module, waar ik momenteel mee bezig ben, wordt een start gemaakt met de wereld van onderwijskunde.
Afsluitende opdracht is een wetenschappelijk artikel over werkplekleren in de breedste zin van het woord.
Globalisering; de praktijk
Een ding is duidelijk; de wereld wordt steeds kleiner. Althans de fysieke afstand tot de andere kant van de wereld blijft hetzelfde, maar de mogelijkheden die technologie biedt om makkelijker met elkaar in contact te komen zijn legio. In dit bericht een voorbeeld dat ik in praktijk toepas om de andere kant van de wereld in de klas te krijgen.
Om te beginnen met een simpele vraag; waarom zou je de moeite nemen om met kinderen uit andere landen in contact te komen? Dat deden we 50 jaar geleden toch ook niet? Daar zou ik simpel op kunnen antwoorden; omdat het kan! Maar dat is niet de enige reden. Een belangrijkere reden is dat we merken dat de landsgrenzen tegenwoordig minder duidelijk zijn dan vroeger, kijk maar naar de Europese Unie. Sociale media maken het mogelijk in contact te blijven met familie die in een ander land wonen. Sites als youtube en picasa maken het mogelijk video en afbeeldingen te laten zien uit de gehele wereld. Kortom, het hoort bij de belevingswereld van de kinderen dat er media afkomstig is uit een 'andere wereld'. Normaal gesproken lezen de kinderen uit een boek over die andere culturen, mij lijkt het beter ze direct in contact te brengen met elkaar.
Een andere reden is de veranderende maatschappij als geheel. Je hoort het steeds vaker; de wereld van de kinderen verandert en daar moeten we ze op voorbereiden. Projecten als 21st century skills is daar een voortvloeisel van. Denk ook aan Sir Ken Robinson en video's als Did You Know 3.0. Door een andere werkvorm te kiezen kom je vanzelf tegemoet aan deze verandering in de maatschappij.
Om wat concreter te worden zal ik het praktijkvoorbeeld schetsen. Via skype (educatieve tak) ben ik in contact gekomen met scholen in Engeland, Nieuw- Zeeland en met een school op Hawai. We werken allemaal aan hetzelfde thema; de Griekse mythologie. Uiteindelijk doel is de resultaten en de weg daar naartoe aan elkaar te presenteren en te discussiëren over de bevindingen. Voorheen zou je misschien de teksten uit je geschiedenis boek lezen en opdrachten maken om vervolgens met een toets te bekijken of de kinderen de juiste dingen geleerd hebben. Nu bereik ik hetzelfde en meer!
Grootste verschil is de keuzevrijheid van de leerlingen. De basis doen ze allemaal, maar daarna kan de leerling zelf kiezen waarin hij of zij zich specialiseert en hoe de afsluiting is. Door deze opdracht ligt de nadruk meer op het proces en integreer ik meerdere vakgebieden waarbij vooral de eigen verantwoordelijkheid en de toepassing van ICT de leerlingen intrinsiek motiveert. Naast gedegen kennisopbouw komen er tevens specifieke vaardigheden aan bod die volgens de laatste trendwatchers hoog nodig zijn in de maatschappij van de toekomst.
Dit is een zeer beknopte uitleg van de opdracht en draag ik weinig argumenten aan om meer op deze manier te werken. Uiteraard zijn er velen soorten media ik gebruik in deze opdracht en valt er meer te vertellen over het proces dat ik met de leerlingen doorloop. Denk alleen al aan het tijdsverschil met Nieuw Zeeland als praktisch probleem. Als afsluiting de 21st Century Skills volgens Kennisnet:
Communicatie
Samenwerken
ICT Geletterdheid
Creativiteit
Kritisch denken
Probleemoplosvaardigheden
Sociale en/ culturele vaardigheden (incl burgerschap)
Kun je zelf kijken welke skills wel en niet passen in deze opdracht.
Om te beginnen met een simpele vraag; waarom zou je de moeite nemen om met kinderen uit andere landen in contact te komen? Dat deden we 50 jaar geleden toch ook niet? Daar zou ik simpel op kunnen antwoorden; omdat het kan! Maar dat is niet de enige reden. Een belangrijkere reden is dat we merken dat de landsgrenzen tegenwoordig minder duidelijk zijn dan vroeger, kijk maar naar de Europese Unie. Sociale media maken het mogelijk in contact te blijven met familie die in een ander land wonen. Sites als youtube en picasa maken het mogelijk video en afbeeldingen te laten zien uit de gehele wereld. Kortom, het hoort bij de belevingswereld van de kinderen dat er media afkomstig is uit een 'andere wereld'. Normaal gesproken lezen de kinderen uit een boek over die andere culturen, mij lijkt het beter ze direct in contact te brengen met elkaar.
Een andere reden is de veranderende maatschappij als geheel. Je hoort het steeds vaker; de wereld van de kinderen verandert en daar moeten we ze op voorbereiden. Projecten als 21st century skills is daar een voortvloeisel van. Denk ook aan Sir Ken Robinson en video's als Did You Know 3.0. Door een andere werkvorm te kiezen kom je vanzelf tegemoet aan deze verandering in de maatschappij.
Om wat concreter te worden zal ik het praktijkvoorbeeld schetsen. Via skype (educatieve tak) ben ik in contact gekomen met scholen in Engeland, Nieuw- Zeeland en met een school op Hawai. We werken allemaal aan hetzelfde thema; de Griekse mythologie. Uiteindelijk doel is de resultaten en de weg daar naartoe aan elkaar te presenteren en te discussiëren over de bevindingen. Voorheen zou je misschien de teksten uit je geschiedenis boek lezen en opdrachten maken om vervolgens met een toets te bekijken of de kinderen de juiste dingen geleerd hebben. Nu bereik ik hetzelfde en meer!
Grootste verschil is de keuzevrijheid van de leerlingen. De basis doen ze allemaal, maar daarna kan de leerling zelf kiezen waarin hij of zij zich specialiseert en hoe de afsluiting is. Door deze opdracht ligt de nadruk meer op het proces en integreer ik meerdere vakgebieden waarbij vooral de eigen verantwoordelijkheid en de toepassing van ICT de leerlingen intrinsiek motiveert. Naast gedegen kennisopbouw komen er tevens specifieke vaardigheden aan bod die volgens de laatste trendwatchers hoog nodig zijn in de maatschappij van de toekomst.
Dit is een zeer beknopte uitleg van de opdracht en draag ik weinig argumenten aan om meer op deze manier te werken. Uiteraard zijn er velen soorten media ik gebruik in deze opdracht en valt er meer te vertellen over het proces dat ik met de leerlingen doorloop. Denk alleen al aan het tijdsverschil met Nieuw Zeeland als praktisch probleem. Als afsluiting de 21st Century Skills volgens Kennisnet:
Communicatie
Samenwerken
ICT Geletterdheid
Creativiteit
Kritisch denken
Probleemoplosvaardigheden
Sociale en/ culturele vaardigheden (incl burgerschap)
Kun je zelf kijken welke skills wel en niet passen in deze opdracht.
zaterdag 15 oktober 2011
Ipads op de Willibrord part Four
Het plan is ingediend bij het college van bestuur van stichting Flore. Nu is het aan hun om te bepalen of we ons plannen mogen doorvoeren. Het team is ook bereidt het avontuur aan te gaan. Ze hebben akkoord gestemd met de aanschaf van de Ipads. Wel is er de discussie of we niet ook een aantal laptops moeten aanschaffen. Nu is vastgesteld dat we deze rond 15 Ipads aanschaffen zodat er 1 klas kan starten. In de tweede aanschafronde wordt gekeken of er meer Ipads moeten komen of dat er ook laptops gemist worden
Wanneer de Ipads in school zijn behouden we nog wel de vaste computers. Eigenlijk zijn de Ipads ter vervanging van de desktop computers. Om de overgangsfase makkelijker door te komen behouden we de desktops nog even. Uiteindelijk moeten de desktopts wel vervangen worden. Die werken ook steeds trager en zijn wat dat betreft wel aan vervanging toe.
Bureaucratie is tot zover eigenlijk het grootste struikelblok; je voert een plan in en het moet aangepast worden. Je past het aan en het moet in een businesscase achtige vorm worden gegoten. Het college van bestuur vertraagt dus het proces, al is het wel enigszins begrijpelijk.
Naast het draadloos netwerk en Ipads hebben we ook ingezet op een koffer waar de Ipads in 1 keer gesynchroniseerd kunnen worden. We houden de Ipads in eigen beheer en dan is dat wel handig. Ook willen we graag een soort van masterlaptop (Macbook) waar een blauwdruk van de Ipads te vinden is. Wanneer je de laptop en de Ipads in de koffer zet worden die automatisch gesynchroniseerd met de Macbook. Licentietechnisch ziet Apple dit nog door de vingers, maar zij zien ook in dat er maatregelen getroffen moeten worden. Uiteindelijk kun je apps per stuk kopen of een soort groepslicentie afsluiten.
Eerstvolgende stap is het plan aan te passen aan de wensen van het college van bestuur. Wanneer we een handtekening hebben kan het allemaal heel snel gaan. De randvoorwaarden zijn aanwezig, we hebben goed nagedacht over de extra apparatuur, beheersmatig is alle dichtgetimmerd en het draadloos netwerk kan worden aangelegd.
Wanneer de Ipads in school zijn behouden we nog wel de vaste computers. Eigenlijk zijn de Ipads ter vervanging van de desktop computers. Om de overgangsfase makkelijker door te komen behouden we de desktops nog even. Uiteindelijk moeten de desktopts wel vervangen worden. Die werken ook steeds trager en zijn wat dat betreft wel aan vervanging toe.
Bureaucratie is tot zover eigenlijk het grootste struikelblok; je voert een plan in en het moet aangepast worden. Je past het aan en het moet in een businesscase achtige vorm worden gegoten. Het college van bestuur vertraagt dus het proces, al is het wel enigszins begrijpelijk.
Naast het draadloos netwerk en Ipads hebben we ook ingezet op een koffer waar de Ipads in 1 keer gesynchroniseerd kunnen worden. We houden de Ipads in eigen beheer en dan is dat wel handig. Ook willen we graag een soort van masterlaptop (Macbook) waar een blauwdruk van de Ipads te vinden is. Wanneer je de laptop en de Ipads in de koffer zet worden die automatisch gesynchroniseerd met de Macbook. Licentietechnisch ziet Apple dit nog door de vingers, maar zij zien ook in dat er maatregelen getroffen moeten worden. Uiteindelijk kun je apps per stuk kopen of een soort groepslicentie afsluiten.
Eerstvolgende stap is het plan aan te passen aan de wensen van het college van bestuur. Wanneer we een handtekening hebben kan het allemaal heel snel gaan. De randvoorwaarden zijn aanwezig, we hebben goed nagedacht over de extra apparatuur, beheersmatig is alle dichtgetimmerd en het draadloos netwerk kan worden aangelegd.
woensdag 20 juli 2011
Ipads op de Willibrord part three
We zijn weer een stapje dichterbij. Op 2 augustus, in de vakantie, wordt de school doorgemeten om te kijken waar accespoints moeten komen en hoe het huidige hardware park vervangen moet worden. Inzet; volledig draadloze school, tenminste, overal moet bereik zijn met minimaal een klas tegelijk. Meteen maar even gepolst welke kinderen zelf een Ipod, Iphone of Ipad hebben, een andere laptop of tablet mag natuurlijk ook, maar ik heb wel een voorkeur voor Apple.
Nadat de school is doorgemeten en een offerte is gemaakt krijgen we waarschijnlijk wel een GO van het CvB. Dan gaat het balletje pas echt rollen. Heel fijn is ook de onderwijskundige ondersteuning vanuit Qlict (netwerkbeheerder). Goed om te zien dat ze zich naast de technische aspecten ook bezig houden met de onderwijskundige invulling. Dit betekent in eerste instantie gesprekken voeren, maar dat kan resulteren in workshops, lezingen, enz. Ik heb een goed beeld van de onderwijskundige invulling en heb een team achter me staan dat volledig gemotiveerd is. Toch is het prettig om met meerdere mensen te kunnen overleggen. Soms beland je toch in een tunnelvisie waar een ander je op kan wijzen. Goed om te zien dat een bedrijf dat in eerste instantie vooral de techniek doet zich zorgen maakt over de onderwijskundige meerwaarde!
Tot zover, wordt vervolgd!
Nadat de school is doorgemeten en een offerte is gemaakt krijgen we waarschijnlijk wel een GO van het CvB. Dan gaat het balletje pas echt rollen. Heel fijn is ook de onderwijskundige ondersteuning vanuit Qlict (netwerkbeheerder). Goed om te zien dat ze zich naast de technische aspecten ook bezig houden met de onderwijskundige invulling. Dit betekent in eerste instantie gesprekken voeren, maar dat kan resulteren in workshops, lezingen, enz. Ik heb een goed beeld van de onderwijskundige invulling en heb een team achter me staan dat volledig gemotiveerd is. Toch is het prettig om met meerdere mensen te kunnen overleggen. Soms beland je toch in een tunnelvisie waar een ander je op kan wijzen. Goed om te zien dat een bedrijf dat in eerste instantie vooral de techniek doet zich zorgen maakt over de onderwijskundige meerwaarde!
Tot zover, wordt vervolgd!
vrijdag 20 mei 2011
Augmented reality op de Willibrord 2.0
Een aantal posts geleden heb ik verteld over augmented reality met het programma google sketchup. Dit idee heeft overigens ook de SURFnet innovatie gelden ontvangen. Echter op een andere school, ik heb nooit meegedongen naar de prijs. Ik denk dat het in mijn geval ook te kleinschalig is. We zijn nu een aantal weken verder, dus tijd voor een update.
Ik heb de wethouder van Heiloo gesproken en hij was zeer enthousiast over het idee en wilde daar graag aan meewerken. Hij heeft een brief opgesteld waarin hij de kinderen het probleem van de gemeente voorlegt; het wil niet lukken met het ontwikkelen van de woningen in het nieuwbouwplan. Er zijn een aantal eisen opgesteld qua hoogte, breedte, helling van het dak, grootte van de garage, enz. Hier zitten tal van rekenopdrachten aan verbonden wat weer mooie content is voor mijn onderwijs.
De leerlingen gaan nu aan het werk, eerst op papier en dan in Sketchup. Tevens wil ik dat ze er brochures bij maken en hun huizen gaan 'verkopen'. Ook hier weer tal van raakvlakken met allerlei vakgebieden; taal, spelling, handvaardigheid, mediawijsheid, enz. De wethouder zal een keer op school verschijnen en de leerlingen mogen hun huizen via AR tonen aan de wethouder.
Ik ben uiteraard erg blij dat de wethouder mee wil werken en dat het project van de grond komt. Als ik mijn fantastie even de vrije loop geef zie ik aan het eind van het jaar een makelaarskantoor in de klas waarbij leerlingen de huizen verkopen. Dit kan letterlijk door de 'klanten' een USB-stick oid mee te geven met daarop het ontwerp van de gekochte woning. Zo ver is het nog niet. We gaan stap voor stap kijken hoe we verder kunnen gaan. Ik hoop dat dit ook komend schooljaar een vervolg heeft, ook al heb ik dan een andere klas en is de huidige groep 8 van school af. Dit 'echte' onderwijs geeft mij zoveel mogelijkheden en de leerlingen zijn zo gemotiveerd dat eigenlijk een veel groter deel van je onderwijs op deze manier ingericht moet worden. Denk bijvoorbeeld aan 'beartravel' of het zelfbedachte land van meester Sanne en zijn klas. De combinatie van allerlei vakken en ICT komt op die manier prachtig samen!
Ik heb de wethouder van Heiloo gesproken en hij was zeer enthousiast over het idee en wilde daar graag aan meewerken. Hij heeft een brief opgesteld waarin hij de kinderen het probleem van de gemeente voorlegt; het wil niet lukken met het ontwikkelen van de woningen in het nieuwbouwplan. Er zijn een aantal eisen opgesteld qua hoogte, breedte, helling van het dak, grootte van de garage, enz. Hier zitten tal van rekenopdrachten aan verbonden wat weer mooie content is voor mijn onderwijs.
De leerlingen gaan nu aan het werk, eerst op papier en dan in Sketchup. Tevens wil ik dat ze er brochures bij maken en hun huizen gaan 'verkopen'. Ook hier weer tal van raakvlakken met allerlei vakgebieden; taal, spelling, handvaardigheid, mediawijsheid, enz. De wethouder zal een keer op school verschijnen en de leerlingen mogen hun huizen via AR tonen aan de wethouder.
Ik ben uiteraard erg blij dat de wethouder mee wil werken en dat het project van de grond komt. Als ik mijn fantastie even de vrije loop geef zie ik aan het eind van het jaar een makelaarskantoor in de klas waarbij leerlingen de huizen verkopen. Dit kan letterlijk door de 'klanten' een USB-stick oid mee te geven met daarop het ontwerp van de gekochte woning. Zo ver is het nog niet. We gaan stap voor stap kijken hoe we verder kunnen gaan. Ik hoop dat dit ook komend schooljaar een vervolg heeft, ook al heb ik dan een andere klas en is de huidige groep 8 van school af. Dit 'echte' onderwijs geeft mij zoveel mogelijkheden en de leerlingen zijn zo gemotiveerd dat eigenlijk een veel groter deel van je onderwijs op deze manier ingericht moet worden. Denk bijvoorbeeld aan 'beartravel' of het zelfbedachte land van meester Sanne en zijn klas. De combinatie van allerlei vakken en ICT komt op die manier prachtig samen!
dinsdag 17 mei 2011
Ipads op de Willibrord
Er wordt heel veel over gesproken en over gezegd; de Ipad in het onderwijs. Er zijn legio voordelen te bedenken, maar ook net zoveel nadelen. Er is onduidelijkheid over de apps die ontwikkeld worden, over hoe de Ipads te beheren en er is altijd het gemis van Flash. Ondanks al deze onzekerheid en vraagstukken gaat de Willibrord eraan geloven; Ipads.
Als jonge leerkracht wordt ik snel afgespiegeld als 'snel en onbehouden'. Toch is het in dit proces zo geweest dat ik degene ben die de kar wat remde. Ik heb te vaak gezien dat ontwikkelingen technology driven waren. Het is er, dus ik moet het hebben. Er werd niet gekeken naar de leerkracht, of laat staan de leerlingen. Toen mijn directie met dit idee kwam heb ik direct gezegd dat er een lange, intensieve fase aan vooraf moet gaan.
Denk bijvoorbeeld aan het ontwikkelen van je visie, waar staat je school voor en hoe voegen die Ipads dan wat toe? Wat betekent het voor onze huidige hardware? Hebben de leraren wel voldoende kennis in huis? Zijn er wel voldoende apps op de markt? DIt loste mijn directie handig op door die taak aan mij uit te besteden. Als LB- ICT leerkracht was dat natuurlijk een kolfje naar mijn hand. Ik kan uiteraard niet wachten om met Ipads te gaan werken, maar ik moet binnen mijn school niet de enige zijn.
Om het wat breder te trekken dan alleen het Ipad verhaal hebben we besloten het gehele ICT platform wat naar een hoger niveau te trekken. Het team had al te kennen gegeven dat ICT een belangrijk speerpunt van de school is, en het werd hoog tijd dat daar invulling aan gegeven zou worden. Aan mij de taak het beleidsplan te schrijven en een concrete invulling voor de komende jaren te bedenken. Aangezien ik nog niet eerder een beleidsplan geschreven had was het een uitdaging die ik graag aan ging.
Tijdens een studiedag mocht ik mijn plan toelichten, en werd dit, met enkele kritische inhoudelijke vragen, met open armen ontvangen. Wel werd meer en meer duidelijk dat de Ipadklas, mijn klas, toch echt mijn ding zou worden. Het is in het plan opgenomen en leraren weten er van, ze worden nog niet betrokken bij de uitvoer van dat gedeelte van het plan. We hopen op een olievlekwerking zodat andere leraren aangestoken worden door het Ipadvirus dat ik moet verspreiden. En ik moet zeggen dat bij het tonen van enkele handige onderwijsapps leraren direct enthousiast worden. Wat betreft het plan was iedereen enthousiast en waren ze vooral benieuwd naar de concrete invulling. Uiteraard kwamen hier de bekende argumenten naar voren; hoeveel tijd kost het, als het maar wel steeds terug blijft komen en niet verwaterd, graag een praktische invulling, ik moet er wat aan hebben in mijn lesgeven, het moet de resultaten verbeteren, enz. Legitieme argumenten die ik als rol van leerkracht ook stel.
Zo'n week later ben ik met twee collega's om tafel gegaan om leerpunten te beschrijven die het komende jaar op de agenda zullen staan. Daar werden zeer concrete leervragen aan opgehangen zodat voor leraren duidelijk wordt wat er van ze verwacht wordt. Typisch in deze fase was de reactie van een van de twee collega's :"Dit was zeker niet wat je ervan verwacht had...". Andere collega's zien mij blijkbaar als degene die zich al niet meer kan indenken hoe het moet zijn om niet met ICT op te groeien. Gelukkig was dit precies wat ik ervan verwacht had... Klein beginnen, aansluiten bij het niveau van de leraren en rekening houden met onderlinge verschillen (he, het is net een klas...)
Oke, de lijnen zijn uitgezet, de concrete invulling is duidelijk, we kunnen aan het werk! Op de achtergrond bleef het verhaal van de Ipads doormodderen. Een visie was op papier gezet, het team heeft zijn ja-woord gegeven. Er kwam geld beschikbaar binnen de stichting (ja, het kan!) en er kwamen meer en meer scholen die mee wilden doen in de alliantie ICT die inmiddels bovenschools was opgericht. Komende donderdag is een belangrijke dag waarop wij als kartrekker van deze alliantie de lijnen uitzetten en de deelnemers vragen om hun keuze te maken. De scholen die ook zeker van plan zijn komend jaar te starten met Ipads stellen samen een plan op om de stichting financieel om hulp te vragen.
Hoe het ook gaat, de Willibrord gaat sowieso deze kant uit, met of zonder financiële hulp. Een zetje in de rug zou het proces zeker versnellen, maar is niet noodzakelijk om deze koers te blijven volgen. Onderwijs zonder ICT kan vandaag de dag niet meer, een Ipad is een manier om daar invulling aan te geven. We maken een proces mee waarbij we tegenslagen zullen moeten gaan verwerken, maar dat zal ons er niet van weerhouden het uiteindelijke tot een succes te maken. Wanneer het zover is nodig ik iedereen uit een kijkje te komen nemen. Doe er je voordeel mee!
Als jonge leerkracht wordt ik snel afgespiegeld als 'snel en onbehouden'. Toch is het in dit proces zo geweest dat ik degene ben die de kar wat remde. Ik heb te vaak gezien dat ontwikkelingen technology driven waren. Het is er, dus ik moet het hebben. Er werd niet gekeken naar de leerkracht, of laat staan de leerlingen. Toen mijn directie met dit idee kwam heb ik direct gezegd dat er een lange, intensieve fase aan vooraf moet gaan.
Denk bijvoorbeeld aan het ontwikkelen van je visie, waar staat je school voor en hoe voegen die Ipads dan wat toe? Wat betekent het voor onze huidige hardware? Hebben de leraren wel voldoende kennis in huis? Zijn er wel voldoende apps op de markt? DIt loste mijn directie handig op door die taak aan mij uit te besteden. Als LB- ICT leerkracht was dat natuurlijk een kolfje naar mijn hand. Ik kan uiteraard niet wachten om met Ipads te gaan werken, maar ik moet binnen mijn school niet de enige zijn.
Om het wat breder te trekken dan alleen het Ipad verhaal hebben we besloten het gehele ICT platform wat naar een hoger niveau te trekken. Het team had al te kennen gegeven dat ICT een belangrijk speerpunt van de school is, en het werd hoog tijd dat daar invulling aan gegeven zou worden. Aan mij de taak het beleidsplan te schrijven en een concrete invulling voor de komende jaren te bedenken. Aangezien ik nog niet eerder een beleidsplan geschreven had was het een uitdaging die ik graag aan ging.
Tijdens een studiedag mocht ik mijn plan toelichten, en werd dit, met enkele kritische inhoudelijke vragen, met open armen ontvangen. Wel werd meer en meer duidelijk dat de Ipadklas, mijn klas, toch echt mijn ding zou worden. Het is in het plan opgenomen en leraren weten er van, ze worden nog niet betrokken bij de uitvoer van dat gedeelte van het plan. We hopen op een olievlekwerking zodat andere leraren aangestoken worden door het Ipadvirus dat ik moet verspreiden. En ik moet zeggen dat bij het tonen van enkele handige onderwijsapps leraren direct enthousiast worden. Wat betreft het plan was iedereen enthousiast en waren ze vooral benieuwd naar de concrete invulling. Uiteraard kwamen hier de bekende argumenten naar voren; hoeveel tijd kost het, als het maar wel steeds terug blijft komen en niet verwaterd, graag een praktische invulling, ik moet er wat aan hebben in mijn lesgeven, het moet de resultaten verbeteren, enz. Legitieme argumenten die ik als rol van leerkracht ook stel.
Zo'n week later ben ik met twee collega's om tafel gegaan om leerpunten te beschrijven die het komende jaar op de agenda zullen staan. Daar werden zeer concrete leervragen aan opgehangen zodat voor leraren duidelijk wordt wat er van ze verwacht wordt. Typisch in deze fase was de reactie van een van de twee collega's :"Dit was zeker niet wat je ervan verwacht had...". Andere collega's zien mij blijkbaar als degene die zich al niet meer kan indenken hoe het moet zijn om niet met ICT op te groeien. Gelukkig was dit precies wat ik ervan verwacht had... Klein beginnen, aansluiten bij het niveau van de leraren en rekening houden met onderlinge verschillen (he, het is net een klas...)
Oke, de lijnen zijn uitgezet, de concrete invulling is duidelijk, we kunnen aan het werk! Op de achtergrond bleef het verhaal van de Ipads doormodderen. Een visie was op papier gezet, het team heeft zijn ja-woord gegeven. Er kwam geld beschikbaar binnen de stichting (ja, het kan!) en er kwamen meer en meer scholen die mee wilden doen in de alliantie ICT die inmiddels bovenschools was opgericht. Komende donderdag is een belangrijke dag waarop wij als kartrekker van deze alliantie de lijnen uitzetten en de deelnemers vragen om hun keuze te maken. De scholen die ook zeker van plan zijn komend jaar te starten met Ipads stellen samen een plan op om de stichting financieel om hulp te vragen.
Hoe het ook gaat, de Willibrord gaat sowieso deze kant uit, met of zonder financiële hulp. Een zetje in de rug zou het proces zeker versnellen, maar is niet noodzakelijk om deze koers te blijven volgen. Onderwijs zonder ICT kan vandaag de dag niet meer, een Ipad is een manier om daar invulling aan te geven. We maken een proces mee waarbij we tegenslagen zullen moeten gaan verwerken, maar dat zal ons er niet van weerhouden het uiteindelijke tot een succes te maken. Wanneer het zover is nodig ik iedereen uit een kijkje te komen nemen. Doe er je voordeel mee!
vrijdag 1 april 2011
Augmented Reality op de Willibrord!
Na de proef met QR codes gaan we gaan eraan geloven. Augmented Reality komt in de school. Geen grootscheepse subsidieregeling, maar met de huidige technieken en gelden augmented reality een echte plek in het onderwijs geven. De vraag is alleen... hoe?
Als uitgangspunt ga ik altijd voor echt onderwijs. Wat daar goed bij aansluit is een verhalend ontwerp. Dat brengt de geleerde kennis en vaardigheden in context die de kinderen aanspreekt; de echte wereld! Tevens krijg je een overlapping van vakgebieden. Ook zijn de kinderen van zichzelf gemotiveerd. Wat betreft het AR gedeelte zijn er een aantal programma's die zich daar uitstekend voor lenen. Ik kies voor Google Sketchup met daarbij de AR plugin. Dit zijn beide gratis stukjes software. De webcam heb ik van een van de kinderen geleend. Maar nu nog de invulling...
De Willibrord staat in de gemeente Heiloo. Deze gemeente is hard aan het werk om de vraag naar woningen op te lossen. Zo zijn er een aantal nieuwbouwprojecten klaar om uitgevoerd te worden. Een van die nieuwe woonwijken wordt momenteel ontworpen door een aantal architecten. En daar komt het verhalend ontwerp om de hoek kijken. Ik heb de wethouden van huisvesting benaderd. Ik heb hem gevraagd een brief op te stellen waarin hij de kinderen vraagt mee te denken en mee te helpen de wijk te ontwerpen. Daarbij moeten ze rekening houden met een aantal eisen. De kinderen gaan aan de slag binnen Sketchup en presenteren uiteindelijk hun huis aan de wethouder van Heiloo.
Momenteel ben ik zover dat ik een antwoord van de wethouder afwacht. De kinderen hebben al even gestoeid met Sketchup en er zijn altijd een aantal fanatiekelingen die het programma thuis ook downloaden. Het verbaasde me toch enigszins hoe de kinderen reageren op AR. Ze vinden het vooral grappig om te zien hoe de meester zit te stoeien met de marker en de webcam. Het technische hoogstandje dat op het digibord getoond wordt verbaasd ze niets. Toen ik er even over nadacht en van deze reactie bekomen was werd het me wel weer eens heel duidelijk dat deze leerlingen toe zijn aan dit soort vernieuwingen. Ze weten nog niet dat we met deze opdracht aan het werk gaan, maar ze zijn wel enorm gemotiveerd om met het programma te werken. Ik heb ze verteld dat ze naar een ontdekkingsfase een gerichte opdracht krijgen en moeten uitvoeren. Dit valt onder de noemer handvaardigheid. Al zal er in de aanloop naar het uiteindelijke product ook het een en ander op papier moeten komen te staan. En je weet het maar nooit met dit soort projecten, wie weet eindigt het met brochures, open huizenroutes, rondleidingen aan potentiële kopers...
Ik ga er in ieder geval mee aan de slag. Het nieuwe onderwijs (al voelt het voor de kinderen dus niet zo vernieuwend...)in een echte wereld! Dat is wat we willen... Voor degenen die nog niet op de hoogte zijn van AR; hieronder een filmpje die het wat verduidelijkt.
Als uitgangspunt ga ik altijd voor echt onderwijs. Wat daar goed bij aansluit is een verhalend ontwerp. Dat brengt de geleerde kennis en vaardigheden in context die de kinderen aanspreekt; de echte wereld! Tevens krijg je een overlapping van vakgebieden. Ook zijn de kinderen van zichzelf gemotiveerd. Wat betreft het AR gedeelte zijn er een aantal programma's die zich daar uitstekend voor lenen. Ik kies voor Google Sketchup met daarbij de AR plugin. Dit zijn beide gratis stukjes software. De webcam heb ik van een van de kinderen geleend. Maar nu nog de invulling...
De Willibrord staat in de gemeente Heiloo. Deze gemeente is hard aan het werk om de vraag naar woningen op te lossen. Zo zijn er een aantal nieuwbouwprojecten klaar om uitgevoerd te worden. Een van die nieuwe woonwijken wordt momenteel ontworpen door een aantal architecten. En daar komt het verhalend ontwerp om de hoek kijken. Ik heb de wethouden van huisvesting benaderd. Ik heb hem gevraagd een brief op te stellen waarin hij de kinderen vraagt mee te denken en mee te helpen de wijk te ontwerpen. Daarbij moeten ze rekening houden met een aantal eisen. De kinderen gaan aan de slag binnen Sketchup en presenteren uiteindelijk hun huis aan de wethouder van Heiloo.
Momenteel ben ik zover dat ik een antwoord van de wethouder afwacht. De kinderen hebben al even gestoeid met Sketchup en er zijn altijd een aantal fanatiekelingen die het programma thuis ook downloaden. Het verbaasde me toch enigszins hoe de kinderen reageren op AR. Ze vinden het vooral grappig om te zien hoe de meester zit te stoeien met de marker en de webcam. Het technische hoogstandje dat op het digibord getoond wordt verbaasd ze niets. Toen ik er even over nadacht en van deze reactie bekomen was werd het me wel weer eens heel duidelijk dat deze leerlingen toe zijn aan dit soort vernieuwingen. Ze weten nog niet dat we met deze opdracht aan het werk gaan, maar ze zijn wel enorm gemotiveerd om met het programma te werken. Ik heb ze verteld dat ze naar een ontdekkingsfase een gerichte opdracht krijgen en moeten uitvoeren. Dit valt onder de noemer handvaardigheid. Al zal er in de aanloop naar het uiteindelijke product ook het een en ander op papier moeten komen te staan. En je weet het maar nooit met dit soort projecten, wie weet eindigt het met brochures, open huizenroutes, rondleidingen aan potentiële kopers...
Ik ga er in ieder geval mee aan de slag. Het nieuwe onderwijs (al voelt het voor de kinderen dus niet zo vernieuwend...)in een echte wereld! Dat is wat we willen... Voor degenen die nog niet op de hoogte zijn van AR; hieronder een filmpje die het wat verduidelijkt.
Labels:
AR,
augmented reality,
innovatie,
nieuwe onderwijs
vrijdag 25 maart 2011
LIBDUB Online!
Na hard werken is het eindelijk zover. De LIBDUB is af en online.
Uniek aan deze LIBDUB; ook de muziek is door de kinderen geschreven en ingezongen! Een primeur voor zover ik weet.
Heel veel kijkplezier!
Uniek aan deze LIBDUB; ook de muziek is door de kinderen geschreven en ingezongen! Een primeur voor zover ik weet.
Heel veel kijkplezier!
maandag 14 maart 2011
David Merrill demos Siftables | Video on TED.com
Siftables zijn kleine blokjes die communiceren met elkaar. Er zijn tal van mogelijkheden te bedenken om je te vermaken met deze blokjes. Ook voor het onderwijs kun je hier veel toepassingen voor bedenken. Bekijk de video hieronder:
David Merrill demos Siftables | Video on TED.com
David Merrill demos Siftables | Video on TED.com
dinsdag 22 februari 2011
Column voor kennisnet
Met gepaste trots wil ik iedereen attenderen op mijn eerste column!
Geschreven voor de Kennisnet nieuwsbrief en, helaas, een eenmalige actie. Volgende keer mag iemand anders de column schrijven.
klik hier om de column te lezen.
Geschreven voor de Kennisnet nieuwsbrief en, helaas, een eenmalige actie. Volgende keer mag iemand anders de column schrijven.
klik hier om de column te lezen.
woensdag 16 februari 2011
lesgeven met 3D
Kreeg hem net binnen in m'n RSS reeder. Lesgeven met 3D de eerste ervaringen...
Een Nederlandse school heeft de proef gedaan en hebben n.a.v. deze test een filmpje gemaakt die ook op de BETT gepresenteerd is.
Een Nederlandse school heeft de proef gedaan en hebben n.a.v. deze test een filmpje gemaakt die ook op de BETT gepresenteerd is.
donderdag 3 februari 2011
Zelf een game maken met KODU
Microsoft is de ontwikkelaar van Kodu; een stukje software waarmee je zelf games kunt maken. Het is een zeer eenvoudig programma waar veel kinderen mee overweg kunnen. Je hebt er absoluut geen enkele programmeer ervaring voor nodig, het is gebaseerd op zeer eenvoudige principes met eenvoudige menu's met duidelijke icoontjes en teksten. Ik heb er zelf nog geen game mee gemaakt, maar ik heb er wel een aantal leerlingen achter gezet. Logischerwijs zijn dat de kinderen die wat extra uitdaging kunnen gebruiken.
Labels:
hoogbegaafdheid,
ICT,
KODU,
onderwijs,
onderwijsvernieuwing
woensdag 19 januari 2011
Symbaloo krijgt onderwijsversie
Wat blijkt; 15% van de geregistreerde symbaloo gebruikers werkt in het onderwijs! De verwachting is dat er ook veel ongerigistreerde gebruikers in het onderwijs werkzaam zijn. Genoeg reden voor Symbaloo om een symbalooEDU uit te geven. Deze wordt tijdens de NOT2011 van komende week gepresenteerd.
Lees HIER het volledige bericht
Lees HIER het volledige bericht
maandag 17 januari 2011
Did you know 3.0??
Bij de meeste niet geheel onbekend, de 'did you know' video's. Even een kijkje op de wereld anno nu. Maar vooral, even kijken in wat voor korte tijd deze wereld is ontstaan en in wat voor bizarre wereld we eigenlijk leven. Ja, er gaan een hoop spannende dingen gebeuren de komende jaren!
Het is niet de nieuwste, maar naar mijn idee wel de leukste! Echt een eye- opener die je toch aan het denken zet. Als ik dit zie en aan mijn leerlingen denk dan heb ik toch het idee dat ik verkeerd onderwijs geef, maar daar ben ik in een eerder bericht al op teruggekomen. Dus voor nu, lekker kijken en haal er wat uit!
dinsdag 11 januari 2011
Digitaliseren van onderwijs
Oké, er zitten veel leerlingen in je klas en als leraar wil je al die leerlingen op hun eigen niveau aanspreken opdat ze zich verder kunnen ontwikkelen. Zoals Prem al eens heeft laten zien, leerlingen kunnen elk gewenst niveau halen, mits ze op de juiste manier begeleid worden. Ik deel die opvatting; ik kan van iedere leerling een VWO leerling maken, de uitzonderingen daar gelaten. Dat is natuurlijk een gevaarlijke uitspraak, maar stel je voor dat je leerlingen de hele dag 1 op 1 kan begeleiden, dan kan zo'n missie toch bijna niet falen?
Hoe kan het dan dat vandaag de dag zoveel leerlingen lijken te falen in het onderwijs. Helaas ben ik zelf onderdeel van dat systeem en vind ik het erg om te zien dat zoveel kinderen hun potentie niet waar kunnen maken. Als basisschool moet je teveel, dat is duidelijk, met dat feit kun je twee dingen doen. Je zorgt ervoor dat je minder hoeft te doen door de, volgens jou, minst belangrijkste vakken/ bezigheden te laten vallen. Je besteedt bijvoorbeeld minder tijd aan 'administratieve rompslomp'. Of je vindt een manier om in het huidige systeem meer tijd te maken voor onderwijsinhoudelijke zaken. De meest voor de hand liggende punten om tijd vrij te maken zijn momenteel; minder vergaderen, minder vieringen, minder excursies en minder gesprekken. Toch ligt daar, naar mijn idee, niet de winst.
Labels:
digitaal onderwijs,
digitaal toetsen,
ICT,
laptop,
rekentuin,
squla
donderdag 6 januari 2011
Child driven education
Dit is de titel van een TEDtalk waar Sugata Mitra de spreker was. Samengevat; als eerste stap; zet een computer neer en kinderen (die nog nooit naar school zijn geweest en geen woord Engels spreken) leren van alles en nog wat vanzelf. Vervolgens; geef de kinderen een thema zoals biotechnologie en kinderen zullen zich de stof eigen maken met behulp van een computer. Als laatste, stel Italiaabnse kinderen een vraag in het Engels en ze vinden binnen 20 minuten het antwoord. Dus zelfs wanneer er een taalbarrière is werkt deze vorm van 'onderwijs'. En het mooie van alles, er komt geen leraar aan te pas!
Als leraar is je eerste reactie; "He! Wij waren toch het belangrijkst?!" Vervolgens kan ik een deel van de resultaten relativeren door te stellen dat het leerrendement zeker aanwezig is, maar dat dit rendement niet van tevoren vastligt. Oftewel hetgeen ze leren doet er niet toe, als ze maar iets leren. Als ik met die instelling op school verschijn ben ik denk ik heel snel weer vertrokken. Toch merk ik dat ik ook dit soort onderwijs geef wat betreft biologie.
Als leraar is je eerste reactie; "He! Wij waren toch het belangrijkst?!" Vervolgens kan ik een deel van de resultaten relativeren door te stellen dat het leerrendement zeker aanwezig is, maar dat dit rendement niet van tevoren vastligt. Oftewel hetgeen ze leren doet er niet toe, als ze maar iets leren. Als ik met die instelling op school verschijn ben ik denk ik heel snel weer vertrokken. Toch merk ik dat ik ook dit soort onderwijs geef wat betreft biologie.
dinsdag 4 januari 2011
ELO in het basisonderwijs
Het werken met een Elektronische Leer Omgeving is handig! Je kan er veel mee en het spaart je tijd. Maar wat is er allemaal op de markt en hoe werkt het? Ik heb ervaring met Moodle, N@tschool, mijnklas.net en heb op de Ipon basisonline even kort gezien.
Wat het eerste opvalt is dat er in het basisonderwijs weinig gewerkt wordt met de ELO. De redenen liggen denk ik voor de hand; te weinig kennis, te weinig zicht op de voordelen en teveel kosten. Er moet worden geïnvesteerd in het leren werken met de ELO en dat heeft op het basisonderwijs geen prioriteit. Ten tweede valt het me op dat leerlingen (groep 8 in dit geval) het werken met een ELO zeer snel onder de knie hebben. Sterker nog, ze komen met meer mogelijkheden dan ik van tevoren had gezien. Ze gaan er snel mee aan het werk en maken zich de omgeving eigen.
Een ELO kent vaak drie soorten gebruikers; de beheerder, de leraar en de leerling. De beheerder beheert de ELO en kan aan alle facetten van de ELO werken. De leraar kan werkbladen maken en toevoegen, toetsen toevoegen, de agenda van de ELO bijwerken en, natuurlijk, de vorderingen van de leerlingen bijhouden. De leerlingen kunnen al het werk dat de leraar op de ELOx zet maken. Vaak is er daarnaast de mogelijkheid onderling te chatten of de leraar een vraag te sturen. Er zijn per ELO nog meer verschillende soorten functionaliteiten die per ELO kunnen verschillen. De vergelijking die ik maak; denk aan een klaslokaal, maar dan digitaal. Wat is er allemaal in een klaslokaal? Dat is ook te vinden op de ELO.
De ELO's op een rijtje:
Moodle is open source, freeware, je kan het downloaden en implementeren. Er zijn echter een aantal randvoorwaarden waar een basisschool vaak niet aan voldoet. Een daarvan is dat Moodle geinstalleerd moet worden op een webserver. Daarnaast is er, naar mijn idee, behoorlijk wat technische kennis nodig om Moodle draaiend te krijgen en te houden. Als het eenmaal werkt spaart het wel een hoop tijd en geld uit.
N@Tschool is een ELO die z'n pijlen meer richt op het voortgezet onderwijs en verder. De studie wordt door de leerling/ student zelf bijgehouden. Het is een verzamelplek van al het gemaakte werk. De leraar kan dat werk nakijken en beoordelen. Ook kunnen er notities bij het werk van de leerling/ student gemaakt worden. Deze ELO kost geld en is, naar mijn idee, niet geschikt voor het basisonderwijs.
Basisonline heb ik gezien op de IPON. Deze ELO sprak mij zeer aan. De schijnbaar simpele en doeltreffende omgeving. De icoontjes en menuknoppen die voor zich spreken zorgen voor een duidelijke opbouw. Zeker voor basisschool leerlingen is deze ELO zeer geschikt. Nadeel is wel dat je voor deze ELO moet betalen.
Mijnklas.net is de ELO waar ik momenteel mee werk. Deze omgeving, gemaakt door Timon Bos, is gratis. Het heeft alle functionaliteiten die je van een ELO mag verwachten en meer! Het zelf maken van werkbladen is een peuleschil en het controleren van de gemaakte werkbladen scheelt een hoop nakijkwerk. Ik vind het knap dat deze ELO nog steeds gratis is en dat ik er nog zo weinig over gehoord heb. Ik kan iedereen aanraden een kijkje te nemen op mijnklas.net.
Mijnklas.net heeft voor mij de meerwaarde van de ELO laten zien. Echter, er is meer dan deze omgeving. Ik verwacht dat ook het basisonderwijs niet lang meer zal wachten met de overstap naar een ELO. Zeker wanneer er meer en meer laptops in de klas komen zal het werken met een ELO onvermijdelijk worden. De vraag is; sluit je je ogen, of ga je nu al onderzoeken wat er mogelijk is zodat de overstap naar het echte werk wat vergemakkelijkt wordt? En geloof me, het gaat gebeuren!
Wat het eerste opvalt is dat er in het basisonderwijs weinig gewerkt wordt met de ELO. De redenen liggen denk ik voor de hand; te weinig kennis, te weinig zicht op de voordelen en teveel kosten. Er moet worden geïnvesteerd in het leren werken met de ELO en dat heeft op het basisonderwijs geen prioriteit. Ten tweede valt het me op dat leerlingen (groep 8 in dit geval) het werken met een ELO zeer snel onder de knie hebben. Sterker nog, ze komen met meer mogelijkheden dan ik van tevoren had gezien. Ze gaan er snel mee aan het werk en maken zich de omgeving eigen.
Een ELO kent vaak drie soorten gebruikers; de beheerder, de leraar en de leerling. De beheerder beheert de ELO en kan aan alle facetten van de ELO werken. De leraar kan werkbladen maken en toevoegen, toetsen toevoegen, de agenda van de ELO bijwerken en, natuurlijk, de vorderingen van de leerlingen bijhouden. De leerlingen kunnen al het werk dat de leraar op de ELOx zet maken. Vaak is er daarnaast de mogelijkheid onderling te chatten of de leraar een vraag te sturen. Er zijn per ELO nog meer verschillende soorten functionaliteiten die per ELO kunnen verschillen. De vergelijking die ik maak; denk aan een klaslokaal, maar dan digitaal. Wat is er allemaal in een klaslokaal? Dat is ook te vinden op de ELO.
De ELO's op een rijtje:
Moodle is open source, freeware, je kan het downloaden en implementeren. Er zijn echter een aantal randvoorwaarden waar een basisschool vaak niet aan voldoet. Een daarvan is dat Moodle geinstalleerd moet worden op een webserver. Daarnaast is er, naar mijn idee, behoorlijk wat technische kennis nodig om Moodle draaiend te krijgen en te houden. Als het eenmaal werkt spaart het wel een hoop tijd en geld uit.
N@Tschool is een ELO die z'n pijlen meer richt op het voortgezet onderwijs en verder. De studie wordt door de leerling/ student zelf bijgehouden. Het is een verzamelplek van al het gemaakte werk. De leraar kan dat werk nakijken en beoordelen. Ook kunnen er notities bij het werk van de leerling/ student gemaakt worden. Deze ELO kost geld en is, naar mijn idee, niet geschikt voor het basisonderwijs.
Basisonline heb ik gezien op de IPON. Deze ELO sprak mij zeer aan. De schijnbaar simpele en doeltreffende omgeving. De icoontjes en menuknoppen die voor zich spreken zorgen voor een duidelijke opbouw. Zeker voor basisschool leerlingen is deze ELO zeer geschikt. Nadeel is wel dat je voor deze ELO moet betalen.
Mijnklas.net is de ELO waar ik momenteel mee werk. Deze omgeving, gemaakt door Timon Bos, is gratis. Het heeft alle functionaliteiten die je van een ELO mag verwachten en meer! Het zelf maken van werkbladen is een peuleschil en het controleren van de gemaakte werkbladen scheelt een hoop nakijkwerk. Ik vind het knap dat deze ELO nog steeds gratis is en dat ik er nog zo weinig over gehoord heb. Ik kan iedereen aanraden een kijkje te nemen op mijnklas.net.
Mijnklas.net heeft voor mij de meerwaarde van de ELO laten zien. Echter, er is meer dan deze omgeving. Ik verwacht dat ook het basisonderwijs niet lang meer zal wachten met de overstap naar een ELO. Zeker wanneer er meer en meer laptops in de klas komen zal het werken met een ELO onvermijdelijk worden. De vraag is; sluit je je ogen, of ga je nu al onderzoeken wat er mogelijk is zodat de overstap naar het echte werk wat vergemakkelijkt wordt? En geloof me, het gaat gebeuren!
Abonneren op:
Posts (Atom)